ایرانِ جدید /درباره انتخابات دیروز که دو گروه سرنوشت آن را رقم زدند آنهایی که آمدند و آنهایی که نیامدند

✍🏻مهرداد خدیر

🔹این سطور در ساعات پایانی جمعه ۱۵ تیر نوشته می‌شود درحالی‌که انتخابات تا ساعت ۲۴ تمدید شده و به خاطر گرمای هوا عده‌ای غروب به بعد تصمیم می‌گیرند رأی بدهند یا نه. از سوی دیگر متن حاضر را در روز شنبه می‌خوانید. زمانی که قاعدتاً قبل از ظهر نتیجه و نام نهمین رئیس‌جمهوری ایران مشخص شده است؛ نامی که بر عدد مشارکت سایه می‌اندازد و به بحثی فرساینده خاتمه می‌دهد.

🔹در هر یک از دو حالت اما ما شاهد «ایران جدید»‌ی خواهیم بود. اگر طالع پزشکیان، مسعود باشد و او را به عنوان نهمین رئیس‌جمهوری ایران بشناسیم که داستان روشن است و همان آفتابی است که به رفتار ما تابیده است و نیاز به توضیح ندارد که چرا از ایران جدید سخن می‌گوییم. شکستن قفس و حصارهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و گشایش یا کوشش در راه آن آغاز می‌شود و رئیس‌جمهور پزشکیان چنان که سوگند یاد کرده و گردن خود را گرو گذاشته نه‌تنها از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد که در صورت بروز مانع به چانه‌زنی خواهد پرداخت و با پرهیز از تنش برای حل چالش خواهد کوشید.

🔹چنین «ایران جدید»ی را البته در این دو سه سطر نمی‌توان توصیف کرد و هم کسانی که به او رأی داده‌اند و هم آنها که به رقیب او و نیز مردمانی که پای صندوق حاضر نشده‌اند انکار نمی‌کنند که ایران جدیدی در راه است.