روایت ۲۴ ساعت همنشینی با پله در تهران/شوخ‌طبع بود و مثل بالرین در زمین می‌رقصید!

مسعود معینی، پیشکسوت فوتبال ایران:

🔹فردی با چهره کاملا سیاه، کت و شلوار سرخ‌آبی و پیراهن قرمز وارد هتل شد. رایکوف مربی‌ ما به من گفت او را می‌شناسی؟ گفتم حتما از موزیسین‌های هتل است. رایکوف که به‌تازگی کمی فارسی یاد گرفته بود، گفت: نه دیوانه، او ادو است، مهاجم تیم‌ملی برزیل که امروز قرار است مقابل تو بازی کند.

🔹اعتراف می‌کنم که در جریان این مسابقه، برای لحظاتی محو تماشای پله می‌شدیم و فقط از نمایش‌های او لذت می‌بردیم.

🔹با وجود اینکه در این دیدار با نتیجه ۵ بر یک باختیم، اماهیچ‌کدام از تماشاگران از نتیجه ناراضی نبودند. خودمان هم ناراضی نبودیم و می‌گفتیم خدا را شکر که بیشتر از این گل نخوردیم.

🔹به عنوان کسی که در مقابل پله بازی کردم، باید بگویم که هرگز دنیای فوتبال کسی شبیه پله را نخواهد دید. او مثل بالرین در زمین می‌رقصید. مثل موزیسین در زمین آوای مخصوص خودش را برای حضار اجرا می‌کرد