جام جهانی: رویای ناامید شده عادی سازی برای اسرائیلی ها

1-اسرائیلی‌ها با شوق حضور در جام جهانی قطر دریافتند که بسیاری از هواداران عرب از آنها استقبال نمی‌کنند. این امر حاکی از آن است که با وجود عادی سازی دیپلماتیک با برخی از کشورهای عربی، درگیری اعراب و اسرائیل پایان نیافته است.

2- این نزدیکی روابط بین اسرائیلی‌ها و قطری‌ها به اعتبار فیفا است، اگرچه بسیاری از اسرائیلی‌ها بر این باور بودند که این نیز ثمره پویایی توافقات ابراهیم است.

3- هشت روز بعد، سرخوشی‌ها جای خود را به تلخی، ناامیدی و ترس داد. چندین رسانه اسرائیلی از رفتارهای خصمانه بسیاری از حامیان عرب نسبت به شهروندان اسرائیلی خبر دادند. بنابراین، کمدین معروف گای هوچمن، با احساس خطر، تصمیم گرفت زودتر از موعد مقرر به اسرائیل بازگردد.

4- راز شچنیک، خبرنگار روزنامه «یدیوت آهارونوت»، که حتی تظاهر به اکوادوری کرد تا خطر حمله را نداشته باشد، می‌نویسد: «ما احساس تنفر می‌کنیم، در محاصره دشمنی هستیم، از ما استقبال نمی‌کنند.» الی اوهانا ،بازیکن اسرائیلی، نیز ترجیح داد در مورد ملیت خود دروغ بگوید.

5- اسرائیلی‌ها متوجه شدند که توافق‌نامه ابراهیم وضعیت ذهنی مردم عرب را نسبت به آنها به هیچ وجه تغییر نداده است. لاهاو هارکوف از «جروزالم پست» گفت: «این قراردادها دولت به دولت بود، نه مردم به مردم .با این حال، این دولت‌ها به درجات مختلف مستبد هستند، بنابراین تمایل آنها برای برقراری صلح لزوما منعکس کننده تمایل افراد تحت حاکمیت آنها نیست. دهه‌ها تبلیغات ضد اسرائیلی با یک قلم از بین نمی‌رود. توافق‌نامه ابراهیم باید به اسرائیلی‌ها برای آینده بهتر و یکپارچگی بیشتر در خاورمیانه امید بدهد، اما آنها نباید ساده لوح باشند.»