کاش باور می‌کردید

✍️سیدشهاب الدین طباطبایی

🔹چهارم مهر ١٣٩١، روزنامه «شرق» با تیتر «یک میلیونی‌شدن سکه طلا» روی دکه‌ها رفت. سه ماه بعد هیئت منصفه دادگاه مطبوعات این روزنامه را به اتهام تخلف از مصوبه شورای عالی امنیت ملی، مبنی بر منع رسانه‌ها از انتشار اخبار مربوط به نوسانات بازار ارز و سکه، مجرم شناخت.

🔹سوم دی‌ماه ١٣٩١ هم‌زمان با رأی به مجرمیت «شرق» بابت تیتر سه ماه قبلش، قیمت سکه در شیب صعودی ۴۰۰ هزار تومان گرانتر شد.

🔹 بعد از آن هم در دوره‌هایی با روش‌های مختلف مشابه حتی برخورد با سلاطین سکه و ارز، تلاش برای رام‌کردن سرکشی‌های بازار ادامه یافت. توصیه‌ها، هشدارها و پیش‌بینی‌های عالمان اقتصاد هم البته راه به جایی نبرد که اگر برده بود، امروز شاهد سرکشی ارز و سکه نبودیم.

🔹١٠ سال از آن روز گذشته و قیمت سکه و ارز به عددی رسیده که چون همه رقمش را می‌دانند و از سوی دیگر برای آنکه چند وقت دیگر به اتهام اعلام واقعیتی تلخ به تلخی محکومیت دچار نشویم، اینجا نمی‌نویسم.

🔹١٠ سال گذشته و دو چیز همچنان بر سیاق سابق پیش می‌رود‌: سرکشی قیمت‌های این دو شاخص اقتصادی در فضای واقعی و اقدامات تکراری و بدون فایده مقامات اقتصادی و سیاسی برای مهار آن در فضای تخیلی.

🔹گرچه مهم است چه کسانی، در چه دوره‌هایی، با چه شعارها و چه عملکردی کار را به اینجا رساندند، اما امروز مهم‌‌تر آن است که حداقل مقامات اجرایی محترم کمی متناسب با واقعیت سخت و تلخی که فارغ از تیتر و خبر، خود را بر گرده رنجور اقتصاد ایران تحمیل می‌کند، کار و اقدامی فراتر از کنترل رسانه‌ها انجام دهند.

🔹کاش به این باور ذهنی و عملی می‌رسیدند که تصمیمات سخت را برای گذر از سختی‌ها گذاشته‌اند.

🔹کاش باور کنند این مدلِ جمع‌کردن‌ها به‌جای حل‌کردن‌هاست که کار را به اینجا رسانده است. باور کنند اقتصاد، علم است، با شعار و سخنرانی هم محقق یا نابود نمی‌شود. عدم توفیق یا موفقیت‌ها در این حوزه، قابل پیش‌بینی، قابل پیشگیری و قابل اندازه‌گیری است.

🔹انحراف از هدف در زمان به‌کار‌بستن نسخه‌های علم اقتصاد، قابل محاسبه، تعدیل و اصلاح است؛ مثل پیشرفت و توسعه که شنیدنی نیست، دیدنی است؛ آن‌هم در زندگی و معیشت روزانه و نه در تریبون های سخنرانی وزیر و وکیل و رئیس.
کاش حداقل با گذشت ١٠ سال و صدباره آزمودن همه روش‌های تکراری و قدیمی، این یکی را باور می‌کردید که مجرم آن روز افزایش قیمت سکه و ارز نه روزنامه «شرق» و نه سایر رسانه‌ها نبوده و نیستند.
کاش باور می‌کردید…