✍️ فرهاد عشوندی

🔹به مسعود پزشکیان رای دادم چون در بین همه وعده‌هایی که می‌توانست درباره پول‌پاشی دهد، تنها یک وعده داد. ایستادن پای بچه‌های ایران. همان روز که در فرودگاه شیراز رو به مادر شهید نشسته بر ویلچر گفت: با تمام وجودم پای دختران و پسران ایرانم در خیابان‌ها می‌جنگم و سعی می‌کنم مثل بچه‌های خودم از آنها محافظت کنم.»

🔹نهایتا از این گفته ۵۰ روز گذشته باشد، حالا اما اقلا ۳ روزی از انتشار تصاویر تلخ برخورد تلخ و غیرقانونی چند مامور گشت نور می‌گذرد. ویدیویی از برخورد فیزیکی با دو دختر بچه ۱۴ ساله به خاطر مسئله حجاب. همان چیزی که قرار بود خط قرمز دولت آقای پزشکیان باشد. البته که توضیح داده شده ویدیوی برای حدود دو ماه قبل است اما همه منتظریم تا ببینیم آقای پزشکیان برابر تنها قول جدی‌شان به مردم چطور می‌ایستند.

🔹تا امروز که غیر از واکنشی رفع تکلیف کننده از آقای عارف چیزی از دولت چهاردهم ندیده‌ایم.

🔹 یک ماه از انتخاب‌تان به عنوان مرد اول اجرایی کشور گذشته و شاید اولین رییس‌جمهوری هستید که با رسیدن به رای مردم هنوز حتی یک کنفرانس خبری با خبرنگاران نداشته‌اید.

🔹نگرانیم آقای پزشکیان. نگران خودتان که فرصت کلیدی ایستادن پای رای ملت را از دست دهید و دوباره این سرمایه اجتماعی با خود پندارد همان سکوت و بی توجهی بهتر است.

🔹اینکه مردم خرج‌شان را از دولتمردان سوا کنند و کشور را همان تندروها هر طور دوست دارند اداره کنند.

دیدگاهتان را بنویسید