🔹ذکیه خدادادی، چهره‌اش خسته از مبارزه‌ای سخت، چشم‌هایش پر از غرور و اشک، با صدایی لرزان اما رسا، آزادی کشورش را آرزو کرد. ذکیه خدادادی از سرزمینی برخاست که طالبان، ورزش زنان را در آن ممنوع کرده‌است. اما این‌جا قرار نیست درباره این که او کیست و چه کرده حرف بزنیم. با جستجویی ساده می‌توانید خودتان همه‌چیز را پیدا کنید.

🔹این‌جا فقط می‌خواهیم بگوییم که: خیلی‌ها او را نشانه استقامت زنان در برابر خشونت و جهل خواندند، دیگرانی پیروزی‌اش را تاریخی و هیجان‌انگیز دانستند. برخی هم گفتند او حامل پیام امید و قدرت برای میلیون‌ها زن پناهنده است.

🔹اما ما تنها یک واژه برای گفتن از او پیدا کردیم: «انگیزه» این واژه‌ ساده تمام حرف را درباره او می‌زند. شما چه فکر می‌کنید؟ واقعا چه‌چیز می‌تواند یک زن با این همه مانع را به چنین جایگاهی برساند؟/چندثانیه

دیدگاهتان را بنویسید