✍🏻غلامرضا بنی اسدی

🔹پوششی که باشی، نه حساب حرف هایت را می‌کنی نه محاسبه نفس و رفتار را. همین می‌شود که می‌توانی وعده‌های پوشالی هم بدهی. وعده‌هایی که اگر برای تخم مرغ آب پز هم بخوانی، تبدیل به جوجه می‌شود! واقعا بخشی از وعده‌های برخی پوششی‌ها با واقعیت همین قدر فاصله دارد. کلمات نشسته، تکرار مشربِ آن مردِ رفته، منش‌های از سکه افتاده، کم ندیدیم و نشنیدیم از کسانی که به حکم قانون باید از رجال مذهبی و سیاسی باشند.

🔹اگر مصالحِ نظام و جامعه را می‌فهمیدند رفتار از مفاسد اخلاقی و شرعی، خالی می‌کردند. من فلسفه تایید کسانی که پوششی بودن شان قبل از ثبت نام هم روشن است نمی‌دانم، اما خوب می‌دانم حضور اینان نه تنها به شور انتخاباتی کمک نمی‌کند که به مشارکت سوزی وکاهشِ شدیدِ آرا هم می‌انجامد. بررسی کنید و تجربه بیاموزید برای دوره‌های دیگر. این پوششی‌های تکراری، تا کی می‌خواهند سوهان به روان مردم بکشند و از ذخیره اعتباری کشور خرج کنند؟

دیدگاهتان را بنویسید