این یادداشت را جدی نگیرید

✍️ یادداشت های غیرواقعی روزانه رئیس دولت چهاردهم با عنوان “دغدغه های مسعود” که این روزها در شبکه های اجتماعی حسابی فراگیر شده است.

پنج‌شنبه، ۱ آذر

🔹امروز را در سیستان و بلوچستان گذراندیم. استان پهناوری که جای توسعه دارد. سواحل مکران قرار است یکی از نقاط توسعه کشور باشد. از همین جهت هم مهندس عبدالعلی‌زاده را برای [نماینده رئیس‌جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌های کلی] توسعه دریامحور انتخاب کردیم. پارک علم و فناوری پیشرفته‌ای در زاهدان ایجاد کرده‌اند. امروز مولوی عبدالحمید[امام جمعه اهل سنت زاهدان] را هم دیدیم. در اعتراضات ۱۴۰۱، در سمت معترضین بود، ولی حالا از بهبود شرایط اهل سنت استقبال می‌کند و بعد هم گفت که با رشد وفاق و همدلی ملی، هزینه‌های امنیت در استان به صفر خواهد رسید. جزء معدود چهره‌های غیرخودی است که از وفاق راضی است.
اتابک[وزیر صنعت، معدن و تجارت] هم در مورد مجوز ته‌لنجی به ملوانان چابهاری گفته که این امکان ایجاد شده است. ان شاء الله برنامه توسعه دریامحور ما فقط به همین‌ها ختم نشود، وگرنه اوضاع بدی است. اکثر پروژه‌هایی که برایشان تعریف کرده‌ایم، نمایش است که انگار داریم کاری می‌کنیم. گفتم از مشاوران متخصص، حتی خارجی‌ها استفاده شود و برای ایران تلاش بیشتری کنیم.

🔹غربی‌ها، قطعنامه شورای حکام را [علیه پرونده هسته‌ای ایران] تصویب کردند. خود قطعنامه در این مرحله چیزی ندارد، اما انتهای این مسیری که می‌روند، مشخصا برای طرفین خوب نیست. ما هم مجموعه جدیدی از سانتریفیوژها را راه انداختیم. در رأی‌گیری شورای حکام ونزوئلا حق رأی نداشته، چون حق عضویتش را پرداخت نکرده است. حداقل به ما می‌گفتند وام می‌دادیم تا پرداخت کنند و به نفع ما رأی دهند. یاد [محمود] احمدی‌نژاد افتادم که وقتی رئیس‌جمهور شده بود، خواسته بود خرج سازمان ملل و … را [به جای کشورهای غربی] بدهد تا علیه ما کاری نکنند.

🔹علی‌آقا لاریجانی مصاحبه‌ای کرده که غربی‌ها بیایند و توافق جدیدی بکنیم. اینکه مصاحبه در سایت رهبری بود، پیام موثری است. ان‌شاءالله آن‌وری‌ها هم این موضوع را جدی بگیرند. باید بتوانیم توافق کنیم. پارسال فکرش را نمی‌کردیم که دیگر [مولوی] عبدالحمید با ما بنشیند، اما نشست. اینجا هم همین است، باید کارهایی انجام شود، هم از سمت ما و هم از سمت آن‌ور، که سر میز بنشینیم.