عصرایران با اشاره به کابینه پیشنهادی چهاردهم، به مروری بر چینش کابینه دولت موقت پرداخت و نوشت:

🔹بیش از ۴۵ سال قبل اما که مهندس بازرگان قصد داشت دولت خود را به شورای انقلاب معرفی کند ( نهادی که نقش مجلس را در غیاب آن ایفا می‌کرد) سه معیار تعیین شد : اول این که شخص واجبات را رعیات کند یا مشهور نباشد به این که مثلا اهل نماز نیست. در همین حد بود نه این که زن و دختر طرف حجاب دارند یا نه که اگر چنین بود داریوش فروهر نمی توانست وزیر کار شود.

🔹چون کت وشلوار می‌پوشیدند و اغلب کراوات می‌بستند و صورت می‌تراشیدند و فریاد نمی‌کشیدند خیلی ها فکر می‌کنند سرمایه دار بودند در حالی که اغلب زندگی حقوق بگیری و غیر رانتی و ساده داشتند.

🔹از آن جمع تنها توانستند به عباس امیر انتظام گیر بدهند و تازه او هم زیر بار اتهام جاسوسی نرفت و وقتی اجازه یافت از کشور خارج شود بازگشت و تا لحظه آخر و دم مرگ خواستار دادرسی عادلانه و مجدد بود.

🔹 این نوشته در ستایش دولت موقت نیست چون بر آن هم نقدهایی وارد است بلکه یکی درباره همان معیارهاست که همان سه معیار را رعایت کردند و نیاز به شورای راهبری و کمیته و زیرگروه هم نبود و البته بازرگان مثل پزشکیان ناچار نبود با ۱۰ جا هماهنگ کند و دیگری این که فقط معدل سنی را نبینید.

دیدگاهتان را بنویسید