🔹 نقد فنی مسابقه سپاهان – الهلال به کنار؛ آنچه بار دیگر موجب آزار مخاطبان شد، عملکرد گزارشگر مرکز اصفهان بود.

🔹 آقای گزارشگر بعد از گل اول سپاهان برای لحظات طولانی با حداکثر ظرفیت فریاد زد و جملات احساسی نخ‌نما و کلیشه‌ای در مورد «غیرت ایرانی» و اینکه هیچ حریفی نمی‌تواند مقابل این سلاح قرار بگیرد به زبان آورد.

🔹 وقتی الهلال به گل مساوی دست یافت، او شیفت کرد روی «تجربه بالا» و این فاکتور را عامل موفقیت بازیکنان حریف دانست.

🔹 بعدتر که جریان بازی گره خورد و الهلال شروع کرد به اعمال فشار ویران‌کننده روی دروازه میزبان ۱۰ نفره، گزارشگر به همان اظهارات تکراری همکاران ایرانی‌اش در ۳۰ سال گذشته برگشت؛ اینکه تیم‌های عربی هزینه زیادی می‌کنند و ستارگانی در اختیار دارند.

🔹 آخرش هم که الهلال گل‌های دوم و سوم را زد، استاد به این نتیجه رسید که: «اصلا چرا هواداران انتظار دارند تیم‌های ما چنین رقبایی را ببرند؟»

🔹 مگر می‌شود تا وقتی جلو هستیم رجز بخوانید و از همین مرحله یک‌هشتم رویای قهرمانی آسیا ببافید و وقتی عقب افتادیم شروع کنید به مرثیه‌سرایی‌های تاریخ مصرف گذشته؟!

🔹 بگذریم از اینکه هر وقت عبارت «غیرت ایرانی» را می‌شنویم، از خودمان می‌پرسیم مگر نمایندگان سایر کشورها با بی‌غیرتی در زمین حاضر می‌شوند؟

دیدگاهتان را بنویسید