براساس قانون اساسی ما آیا حضرت زینب (س) رجل سیاسی محسوب می‌شدند؟
✍️ سکینه سادات پاد؛ مسئول پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی ریاست جمهوری
🔹عالمه غیر معلمه، عقیله رشیده، مشاور امین دو برادر دو حاکم و دو امام است.
🔹شاهد صلح حسن(ع) است و نقض پیمان‌ها را دیده و هم عصر جعده است که عاملیت او از جنس زن فاقد شعور سیاسی است و توان تشخیص ندارد از شخصیت مستقل و قوی برخوردار نیست، لذا ابزار سیاست بازان می‌شود و صرفا مجری اجرای اراده سیاسیون ناباب می شود و زینب(س) شهادت برادر را ذره ذره نظاره می‌کند و بلوغ سیاسی و اجتماعی‌اش هم همزمان به نهایت کمال می‌رسد.
🔹اگر مکتب حسین(ع) است که قادر است اینگونه به زن اعتماد کند و مسئولیت خطیر به سرانجام رساندن نهضت کربلا را به او می‌دهد و در کارگاه واقعی نینوا به زن جولان رشد و مبارزه می دهد و او را رجل سیاسی می‌داند که جز با درایت و حضور او برای عصر بعد از معرکه عاشورا امکان برنامه‌ریزی نبود.
🔹آیا خوانش ما از زن در اسلام می‌تواند چنین نقش‌هایی را به زنان بدهد و آن زن را فمینیست نخواند؟
🔹طی نامه‌ای از رئیس محترم قوه قضائیه درخواست کرده بودم اکنون که به برکت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، زنان فرهیخته و عالمه داریم، از بین زنان حقوقدان یک نفر را در زمره ۶ نفر حقوقدان شورای نگهبان معرفی کنید.
🔹همچنین از دبیر محترم شورای نگهبان هم تقاضا کردم در پژوهشگاه شورای نگهبان از حضور زنان حقوقدان بهره‌مند شوند. درهمه نقطه‌های عطف تاریخ اسلام،عاملیت مثبت یک زن ثبت است.
