✍️کوروش احمدی، دیپلمات پیشین

🔹در درستی سخن دکتر پزشکیان در مورد ضرورت جلب حداقل ۱۰۰میلیارد دلار سرمایه خارجی برای تحقق رشد ۸درصدی و رفع ناترازی‌‌‌ها و… تردیدی نیست.

🔹روشن است که مشکلات ناشی از تحریم به‌‌‌اضافه عوامل ذهنی مربوطه در زمره دلایل اصلی فرار سرمایه از کشور هستند. برای رفع تحریم چه می‌‌‌توان کرد؟

🔹برجام ۹۴ همچنان در شکل فعلی‌‌‌اش برای ایران ایده‌‌‌آل است. اما طی پنج‌سال گذشته، ایران در نتیجه اقدامات جبرانی بعد از خروج ترامپ از برجام، برنامه هسته‌‌‌ای خود را بسیار توسعه داده و به قول آژانس اکنون اورانیوم غنی‌شده کافی برای عبور از نقطه گریز هسته‌‌‌ای را دارد.

🔹در چنین شرایطی ایران نباید خود منتقد برجام باشد و نسبت به احیای آن اکراه نشان دهد.

🔹اما درمقابل غرب به اشکال مختلف نشان داده که موافق احیای برجام نیست.

🔹برجام حداقل به‌عنوان موضع مذاکراتی ایران همچنان قابلیت‌‌‌های فراوانی دارد. در حالی که موضع مذاکراتی ایران باید احیای برجام به نحو توافق‌شده در خرداد ۱۴۰۳ باشد، نهایتا بعید نیست که طرفین بتوانند بر سر مذاکره برای اصلاح برجام به توافق برسند.

🔹مذاکره از خانه اول ممکن است نه‌تنها به سود ایران نباشد، بلکه امکان دارد در شرایط کنونی، آن شرایط عمومی و آن توان مذاکراتی که در ۱۳۹۲ فراهم شد و آن طرف مقابلی که از مواضع متعادل برخوردار بود، قابل تجدید نباشد.

🔹ایران تا ورود رئیس‌جمهور جدید به کاخ‌سفید در اول بهمن ۱۴۰۳ فرصت دارد تصمیم خود را بگیرد و روی پیوست‌‌‌های سیاست داخلی و افکار عمومی مربوطه کار کند.

🔹از آنجا که یکی از دلایل عدم‌اجرای برجام، تک‌موضوعی بودن این توافق بود، ایران باید بیندیشد که آیا می‌‌‌تواند راجع به دیگر تحریم‌‌‌های موشکی، نظامی، حقوق بشری و تروریسم هم مذاکره کند یا خیر.

دیدگاهتان را بنویسید