✍️ عبدالرضا خزایی*

🔹سانحه امروز برای یکی از هواگردهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، تنها یک نمونه از مجموعه حوادثی است که طی ماه‌های اخیر در کشور اتفاق افتاده است.

🔹 این حادثه در حالی رخ داد که خوشبختانه دو خلبان در سلامت کامل از آن بیرون آمدند، اما این نوع سوانح همچنان نگران‌کننده است و باید توجه جدی‌تری به علل بروز آنها داشت.

🔹طی چند ماه گذشته، شاهد وقوع حوادث مشابهی در بخش‌های مختلف نیروهای مسلح و به ویژه در حوزه نظامی کشور بوده‌ایم. این حوادث اغلب در جریان تمرینات و ماموریت‌های آموزشی یا عملیاتی رخ داده‌اند و موجب نگرانی‌ها و سوالات زیادی در خصوص سطح ایمنی تجهیزات و سیستم‌های آموزشی در نیروهای مسلح شده است.

🔹سقوط هواپیماها، از دست دادن پرسنل نظامی، و آسیب‌های جانی و مالی ناشی از این حوادث، همه نشان‌دهنده این است که به‌رغم پیشرفت‌های قابل توجه در برخی جنبه‌ها، هنوز مسائل ایمنی و کیفیت نگهداری و آموزش نیاز به توجه ویژه دارند.

🔹مشکلات ساختاری، کمبود منابع مالی برای تعمیر و نگهداری صحیح تجهیزات، فشارهای کاری و آموزشی زیاد بر خلبانان و پرسنل نظامی، و عدم هماهنگی مناسب میان نهادهای مختلف در این زمینه‌ها می‌توانند از جمله عواملی باشند که موجب تکرار چنین سوانحی می‌شوند.

🔹اگرچه اغلب این حوادث به خوبی مدیریت شده و به سلامت به پایان می‌رسند، اما برای حفظ اعتبار و توان عملیاتی نیروهای مسلح، ضروری است که اقدامات جدی‌تری در راستای بهبود شرایط ایمنی، آموزشی و فنی انجام شود تا از وقوع تلفات و خسارات بیشتر جلوگیری گردد.

🔹در نهایت، تکرار اینگونه حوادث، به ویژه در بخش‌های حساس مانند نیروهای نظامی، نه تنها آسیب‌های جانی و مالی به همراه دارد، بلکه اعتماد عمومی به توان عملیاتی و امنیتی نیروهای مسلح را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این امر ایجاب می‌کند که اصلاحات بنیادین در برنامه‌های آموزشی، نظارتی و فنی صورت گیرد.

🔹بهبود فرآیندهای نگهداری و تعمیرات تجهیزات، ارتقاء سیستم‌های آموزشی با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های نوین، و ایجاد سازوکارهای نظارتی دقیق و مستقل می‌تواند از بروز حوادث مشابه جلوگیری کرده و ایمنی و کارایی نیروهای مسلح را در سطوح بالا حفظ کند.

🔹 این اقدامات نه تنها برای ارتقاء وضعیت فعلی ضروری است، بلکه تضمین‌کننده حفظ آمادگی عملیاتی و کاهش ریسک در شرایط بحرانی خواهد بود./چندثانیه

دیدگاهتان را بنویسید