🔹بشار نخواست بایستد، کسی نتوانست کاری کند. صراحت پیغام‌های ایران هم تأثیری رویش نداشت. چون می‌دانست ارتش و جامعه(به هر دلیلی، خیانت یا نبود انگیزه یا فساد و…) با او نیستند!

🔹از ۵ روز پیش مشخص و تقریباً عیان بود که مقاومتی رخ نخواهد داد؛ تنها سرعت تحولات عجیب بود که انگار باید از بعد ۷ اکتبر به سرعت تحولات هم عادت کنیم.

🔹بشار هم ایدئولوژیک نیست که مثل یحیی تا لحظه آخر بیاستد. خروج سالم از دمشق برایش کافی بود. اما احتمالاً در یادش خواهد ماند که تنها حامی واقعی او در ۱۳ سال اخیر تهران بوده است.

🔹باید زین‌پس به دوران جدید سلام کرد و بهترین را از میان پلن‌های «بد» انتخاب و دنبال کرد. سناریوهای زیادی مطرح است و متغیر اصلی باز در دمشق است اما تأثیر آن بر جبهه لبنان و سپس عراق و فلسطین بسیار حائز اهمیت است و جالب است که صهیونیست‌ها بسیار از اردن نگرانند.

✍️ متن از کانال محسن فایضی،
پژوهشگر مسائل فلسطین

دیدگاهتان را بنویسید