قانونی برای حیات، نه برای مرگ

🔹حرف حسام‌الدین آشنا مشاور دولت روحانی، در مورد نوشتن قانونی که “زنده بماند و زنده کند” یک بیان زیبا و عمیق از ماهیت واقعی قانون است. قانون باید چیزی فراتر از مجموعه‌ای از قواعد خشک و غیرقابل انعطاف باشد؛ باید زنده باشد، از زندگی حمایت کند و به ارتقای کیفیت حیات انسانی کمک کند.

🔹قوانین زنده، قوانینی هستند که با نیازهای جامعه در زمان حال و آینده سازگارند و به جای ایجاد محدودیت‌های بیهوده، مسیری برای رشد، آزادی و شکوفایی فردی و جمعی فراهم می‌کنند. این نوع قانون‌گذاری می‌تواند جامعه را از قید و بندهای رکود و جمود رهایی بخشد و پویایی و تحول را در ساختارهای اجتماعی نهادینه کند.

🔹علاوه بر این، نوشتن قوانینی که “زنده نگذارد”، اشاره به قوانینی دارد که به جای ایجاد نظم و عدالت، محدودیت‌های غیرضروری و تبعیض‌آمیز را تحمیل می‌کنند. این نوع قوانین، نه تنها به جامعه آسیب می‌زنند، بلکه روحیه همبستگی و امید را نیز از بین می‌برند.

🔹قانون خوب، قانونی است که شفاف، عادلانه و مبتنی بر احترام به کرامت انسانی باشد. چنین قوانینی به رشد فرهنگ مدنی کمک می‌کنند و امکان ایجاد یک جامعه پویا، خلاق و عادلانه را فراهم می‌آورند. بیان آشنا، به زیبایی نشان می‌دهد که قانون‌گذاری باید همواره با نگاه به حیات و توسعه همراه باشد، نه ایجاد محدودیت‌های مرگبار.

دیدگاهتان را بنویسید