ترک یکی از عادات خوب

مرتضی زبردست

یکی از عادات خوب و پسندیده ما ایرانی ها که از قدیم رایج بود احترام به بزرگتر و درگذشته ها بود.
اختلاف نظر بین افراد جامعه و مشاغل مختلف همواره وجود داشته و دارد و این موضوع کاملأ طبیعی است اما با این وجود وقتی کسی به رحمت خدا می رفت حتی کسانی که در زمان حیات میانه خوبی با فرد فوت شده نداشتند کدورت ها را کنار گذاشته و همه از خوبی های او سخن می گفتند.
اکثر ما بارها شاهد بودیم شخص از دنیا رفته ای که تا دیروز انواع و اقسام بدی های را به او نسبت می دادیم وقتی چشم از جهان هستی فرو بست، شد مرحوم مغفور، زنده یاد، شادروان، جنت مکان، خُلد آشیان و القابی نظیر آن که حداقل بازماندگان متوفی از گزند کنایه ها و اشتباهات احتمالی دیروز او مصون باشند.
با این مقدمه می رسیم به درگذشت سعید راد، ورزشکار و هنرمند مطرح سینمای کشورمان که در سن هشتاد سالگی به رحمت خدا رفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
در کارنامه هنری سعید راد مانند اغلب بازیگران سینمای ما فیلم ها و سریال های مختلف اعم از خوب، متوسط و ضعیف و جود داشته که علی القاعده بنا بر اشاره های فوق باید به کارهای درخور توجه او نگاه کرد نه این که نبش قبر کرده و ضعف ها را بولد کنیم.
متاسفانه فضای مجازی و اظهارنظرهای ناآگاهانه مشکلات موجود را مضاعف کرده و برخی ناعادلانه قضاوت می شوند، باید توجه داشت برای ساخت یک فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی خیلی ها دخیل هستند ولی عمده مردم نگاه شان به بازیگر نقش اول است غافل از این که تهیه کننده، کارگردان و عوامل جانبی هم در ساخت یک اثر تأثیر مستقیم و غیرمستقیم داشته و حتی تعدادی از هنرمندان گزیده کار نیز تاوان دخالت های بی مورد و نقطه نظرات غیر تخصصی را داده اند.
همین که سعید راد در سینمای قبل از انقلاب بدون تحصیلات سینمایی و حرفه ای به پشتوانه تلاش خود به جمع هنرمندان مطرح کشورمان رسید و بعد از انقلاب نیز در چند پروژه مهم سینمایی ایفای نقش کرد نشان از موفقیت این بازیگر در سینمای رو به پیشرفت ما دارد و لازم است از این هنرمند خود ساخته به نیکی یاد شود.
روحش شاد و یادش گرامی باد