تلاش تندروها برای تبدیل کابینه پزشکیان به طنز تلخ تاریخی
✍️ #چند_ثانیه
🔹فهرست ۱۹ نفره وزرای پیشنهادی به مجلس از همان ابتدا مورد انتقاد گسترده اغلب حامیان سیاسی و بدنه رای وی مواجه شد. عمده انتقادها معطوف به این نکته بود که حاضران در فهرست رییس‌جمهور نامزد رسمی اصلاح‌طلبان، اغلب گزینه‌های خود را به نامزدهای اصولگرا اختصاص داده است.
🔹دفاع پزشکیان و تاکید او بر اینکه هدف او تشکیل دولت «وفاق ملی» است و براین اساس، نامزدهایی از« دولت شهید رئیسی، روحانی، احمدی‌نژاد و بیرون از آنها» را کنار هم قرار داده، تا حدودی از دامنه انتقادها کاست و طیفی از منتقدان، منتظر خروجی ایده کلان «وفاق ملی» در نخستین گام ماندند تا براساس رای مجلس به فهرست وزرای پیشنهادی، امکان تحقق چنین ایده‌ای را عیارسنجی کنند.
🔹از میان ۱۹ وزیر پیشنهادی پزشکیان، گروهی اصولگرا یا تکنوکرات‌های بدون وابستگی جناحی هستند که رای‌آوری آنان کمتر محل تردید است اما میدری و ظفرقندی (وزرای پیشنهادی کار و بهداشت)، تنها گزینه‌های دارای کارنامه و پیشینه اصلاح‌طلبی هستند. بنابراین، جای تعجب نبود که این دو نامزد، به سیبل فشار تندروهای بهارستان‌نشین و رسانه‌های تندرو تبدیل شده‌اند.
🔹نمایندگان تندرو مجلس، بدون پرده‌پوشی، بررسی «کارشناسی» صلاحیت این دو گزینه کارآمد پزشکیان را به «تفتیش عقاید» و تسویه حساب سیاسی با آنان تغییر و مواضع میدری در مجلس ششم و انتقادهای ظفرقندی از نحوه برخورد با معترضان حاضر در جنبش «زن، زندگی،آزادی» را بهانه تاخت‌وتاز خارج از عرف و ضداخلاقی علیه آنان قرار داده‌اند.
🔹این هجوم سازماندهی‌شده و هدفمند، در حالی است که پزشکیان تاکید کرده، « هیچ‌یک از وزرای پیشنهادی بدون مشورت با «سطوح عالی کشور» به مجلس معرفی نشده‌اند» و قالیباف هم در صحن مجلس و در واکنش به اتهام‌زنی‌های بی‌حساب‌وکتاب خبر داده، «صلاحیت همه وزیران پیشنهادی دولت استعلام و تایید شده است».
🔹البته بازهم دور از انتظار نیست که تندروها، برخلاف این واقعیت‌ها، حاضر به تغییر مواضع تخریبی خود نشوند، کماینکه جمید رسایی از راهبران «جبهه پایداری» در مجلس با اطمینان کامل، توییت «ظفرقندی و میدری قطعا رای نخواهند آورد»! زده است. اما علت این پافشاری و تک‌نوازی تندروها علیه این دو گزینه چیست؟
🔹پیام اول حذف میدری و ظفرقندی با رای منفی مجلس، متلاشی‌شدن «وفاق ملی» مطلوب رییس‌جمهور در میدان مین بهارستان است. زیرا تهی‌شدن کابینه از دو وزیر کارآمد اصلاح‌طلب، شخص پزشکیان و قاطبه حامیانش را مجاب خواهد کرد، خوانش رقیب از «وفاق ملی»، جاده یک‌طرفه‌ای برای «امتیازگیری» است و تعامل و بده-بستان سازنده و معقولی در چارچوب منافع ملی در کار نیست و امید به «تغییر» و حتی اصلاح حداقلی، دل بستن به سراب است.
🔹برهمین اساس، پزشکیان امروز با حضور دوباره در صحن مجلس، هشدار داد،« هماهنگونه که دولت به شعار وفاق ملی عمل کرد، اکنون از مجلس و نمایندگان نیز انتظار می‌رود پایبندی به وفاق را در عمل نشان دهند».
🔹پیام دوم ممانعت از ورود دو وزیر اصلاح‌طلب به کابینه چهاردهم نیز بسیار خطرناک است. زیرا پزشکیان با خاستگاه اصلاح‌طلبی و به‌عنوان نامزد اختصاصی «جبهه اصلاحات»، پای در آوردگاه انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشت و به‌مدد هم‌افزایی موثر فعالان سیاسی و بدنه اجتماعی این جناح، پیروز و کلیددار «پاستور» شد، اما در پی رای «عدم اعتماد» مجلس اصولگرا، باید کابینه‌ای بدون حضور وزرای اصلاح‌طلب اما وزرای پرشمار اصولگرا / غیراصلاح‌طلب را سکانداری کند.
🔹بدیهی است، پذیرش این طنز تلخ تاریخی بی‌سابقه که جناح پیروز انتخابات، وزیری در کابینه نداشته باشد و حتی از معاونان غیراصولگرایی مانند ظریف هم محروم شود، ضربه محکمی به اعتبار رییس‌جمهور و فراتر از آن، خط‌بطلانی به اندک امیدها برای اثرگذاری اراده اکثریت مردم از طریق صندوق رای خواهد بود.
🔹حال باید منتظر ماند و دید آیا مجلس اصولگرا در تله خطرناک تندروهای هم‌جناح خواهند افتاد و پروژه «وفاق ملی» را ناکار و قهر اکثریت مردم با صندوق رای را گسترده‌تر و جدی‌تر خواهند کرد یا با هوشیاری و دادن «رای اعتماد» به دو وزیر کارآمد اصلاح‌طلب، آمادگی خود برای به حاشیه‌راندن تندروها و همراهی با دولتی که آخرین روزنه «نجات ملی» است را به اثبات می‌رسانند؟/چندثانیه
