تمرین والیبال در ۸۳ سالگی

مرتضی زبردست

والیبال را با همه وجود دوست دارم و هنوز هم در سن ۸۳ سالگی هرازگاهی دست به توپ شده و تمرین می کنم.
یدالله کارگرپیشه، ملی پوش اسبق والیبال کشورمان در دهه نهم زندگی خود نیز اخبار والیبال را به دقت پیگیری و کماکان استعدادیابی و سازندگی والیبال را در ارومیه و شهرهای اطراف آن دنبال می کند.
با آقا يدالله طبق روال سال های دور و نزدیک گذشته دقایقی هم کلام شدیم و آن چه در پی می آید چکیده این گفت و گوست.
مدرسه والیبال شما در چه حالی است؟
حدود ۲۴۰ بازیکن ۸ تا ۱۶ سال را زیر نظر ۱۲ مربی واجد شرایط تحت آموزش قرار داده و خودم بر کار آن ها نظارت دارم.
چه هدفی از این سازندگی دارید؟
کمک به والیبال شهرم و تغذیه تیم های ملی در رده های مختلف سنی بنده را شاد و احساس رضایت می کنم.
خسته نشدید؟
والیبال بخش مهمی از زندگی من طی ۷۰ سال گذشته بوده و خستگی آن هم لذت بخش است.
از تیم والیبال شهرداری ارومیه چه خبر؟
برایشان آرزوی موفقیت های بیش تر دارم.
از حال و روز همدوره های خودتان خبر دارید؟
بی خبر نیستم تلفنی با آقای حسن کُرد و مسعود صالحیه ارتباط دارم و برای هر دوی این بزرگان والیبال که قدری هم کسالت دارند آرزوی سلامتی کامل دارم.
نظرتان در مورد تیم ملی والیبال؟
همین که قرار است دو تیم ملی داشته باشیم و نفرات بیش تری به افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی نائل آیند اقدام مثبتی است که به رشد و توسعه والیبال منتهی خواهد شد.
چه پیشنهادی برای بهبود وضعیت والیبال تهران دارید؟
والیبال پایتخت باید به خودکفایی کامل رسیده و باشگاه های تهرانی به سازندگی نگاه مسوولانه تری داشته باشند، تهران با این همه جمعیت نباید برای موفقیت تیم های خود سراغ بازیکنان شهرستانی برود، امروز اکثر بازیکنان شاغل در تیم های خارجی و نفرات مختلف تیم های ملی والیبال کشورمان شهرستانی هستند و این ضعف بزرگ باشگاه های پایتخت و هیأت والیبال استان تهران است که باید برطرف شود.