توقعاتی که می توان از پزشکیان داشت

✍️ عبدالجواد موسوی

🔹همه آن هایی که از فهرست اسامی پیشنهادی کابینه آقای پزشکیان حیرت زده شدند و یا سرخورده، هنوز تصوری رمانتیک و خام از عالم سیاست دارند. یعنی جدی جدی منتظر بودند بر اثر یک سانحه طبیعی یا غیر طبیعی خط و ربط سیاسی در این کشور از اساس دگرگون شود و جهان بعد از آن بر مراد آن ها بگردد؟ یعنی این قدر کودکانه؟ اگر قرار است بگویند تو چرا رای دادی بگذارید همین اول دعوا نرخ تعیین کنم.

🔹حالا دست کم مردی رئیس جمهور ماست که می توانیم با صدای بلند از او بخواهیم درباره بعضی از اعضای کابینه اش تجدید نظر کند. حالا با دولتی سر و کار داریم که می توانیم از او بخواهیم بساط آزار و اذیت دختران این سرزمین را جمع کند. دولتی که می توان از او توقع داشت پرونده ماجرای احمقانه فیلتر و فیلترشکن فروشی را برای همیشه ببندد.

🔹 مهم تر از همه این که حالا با دولتی سر و کار داریم که موظف است به ما توضیح بدهد چرا فلانی را بر سر کار آورده است و بهمانی را کنار گذاشته است. این مقدار کم است؟ قطعا کم است و حتی می توان گفت کم ترین حق و حقوق ما نیست اما چه می توان کرد؟ بنشینیم به امید این که: خرابی چون که از حد بگذرد آباد می گردد؟ اگر به شعر است چرا نگوییم:

زان پیش که دست و پا فرو بندد مرگ

آخِر کم از آن که دست و پایی بزنی؟

🔹معلوم است که دارم توجیه می کنم. این را خودم بهتر از هر کس دیگری می دانم اما این را هم می دانم که گاهی باید توجیه کرد. گاهی باید بهانه آورد. گاهی باید تمارض کرد. باید بازی کرد اما این را هم از یاد نباید برد که بازی هم اشکنک دارد و هم سر شکستنک.