توقع تحول در والیبال زخمی ما

مرتضی زبردست

تیم های والیبال الف و ب کشورمان با شرایط متفاوت آماده مسابقه های بین المللی سال جاری می شوند.
روبرتو پیاتزا، توماس توتولو و جیوانی روسی، مثلث کادر فنی تیم الف والیبال ما را تشکیل می دهند و پیمان اکبری، محمد ترکاشوند، مسعود آرمات و علی فتاحی هم در تیم ب فعالیت خواهند داشت.
انتخاب تعداد بیش تری بازیکن در قالب دو تیم برای حضور در اردوهای تیم ملی، انگیزه نفرات تازه نفس و مستعد را برای جهش به مراحل بالاتر و رسیدن سریعتر به ترکیب ثابت تیم ملی افزایش می دهد مشروط به این که نگاه مثبت به هر دو تیم یکسان باشد.
تیم ملی ب بعد از سفر معنوی به مشهد مقدس و زیارت مرقد مطهر ثامن الحجج، علی ابن موسی الرضا علیه السلام با چهار مربی داخلی به نام های پیمان اکبری، محمد ترکاشوند، مسعود آرمات و علی فتاحی آماده مسابقه های لیگ آسیای مرکزی و دیدارهای والیبال کشورهای اسلامی می شود، این اقدام فدراسیون والیبال در راستای توسعه والیبال و استراحت دادن به ملی پوشان کشورمان در رقابت های فشرده پیش روی پسندیده و قابل دفاع است اما اگر تمامی تمرکز سرمربی، مربی و بدن ساز ایتالیایی تنها روی تیم الف باشد به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید.
بازیکنان تیم دوم اگر ذهنیت زاپاس درجه دو و نخودی بودن در تیم ب را احساس کنند قطعآ به رشد لازم و شکوفا شدن نخواهند رسید مگر این که حداقل پیاتزا، سرمربی ایتالیایی والیبال کشورمان به صورت عینی و از نزدیک، عملکرد بازیکنان تیم دوم را نیز زیر نظر بگیرد.
جوان گرایی در تیم ملی والیبال کشورمان می تواند پیآمد های قابل توجهی داشته باشد و برخی از بدعت
های آزار دهنده ادوار گذشته را پاک کند تا این موجود زخمی مجددآ در مسیر ترقی قرار گیرد.
و نکته آخر این که گزینش سرمربی صاحب کارنامه ایتالیایی والیبال کشورمان زمانی پُربار جلوه خواهد کرد که عامل تحول در کُل والیبال ما نه تنها در تیم الف باشد.