حسین سلیمی، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه علامه طباطبایی: منافذ تنفسی جامعه ما در فضای جهان جدید بسته است
🔹برخی فکر می‌کنند وفاق یعنی اجماع اما اینطور نیست.اجماع در عرصه سیاست امکان پذیر نیست. رقابت و حتی مجادله در ذات سیاست است. وفاق این رقابت را به کانال مثبت هدایت می کند.
🔹هرگز منافع بازیگران متعدد و کشورها مشترک نخواهد بود. بحث این است که چگونه این تعارض منافع و نگرش ها در یک مسیر مثبت رقابت آمیز قرار گیرد.
🔹ما اگر وفاق را به معنای اجماع و کنار گذاشتن اختلافات در نظر بگیریم هرگز چه در عرصه داخلی چه در عرصه بین الملل امکان پذیر نیست.
🔹اما اگر وفاق را به معنای این بگیریم که «دیگری» در بستر وجودی خود وجود دارد نه چیزی که ما می خواهیم، آن زمان می‌آموزیم که چگونه در کنار یکدیگر زندگی کنیم.
🔹اگر ما هستی خود را با نیستی دیگری تعریف کنیم دیگری را وادار می کنیم که او هم هستی خود را با نیستی ما تعریف کند.
🔹ما باید بپذیریم جهان امروز کاملا با جهان ۴۵ سال پیش فرق می‌کند، ما در دنیای متفاوتی زندگی می‌کنیم. ما وارد جهان شبکه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و هویتی متفاوت شدیم و ناگزیر به تحول گفتار خود هستیم تا بتوانیم در این جهان زیست کنیم.
