عباس عبدی در اعتماد نوشت:

🔹سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌ها، در نهادها، در پرداخت دستمزدهاي خوب، در پذيرش ريسك و اتلاف سرمايه‌گذاري، در ارتباطات علمي، در به رسميت شناختن استقلال نهاد علم يعني دانشگاه، در توسعه آموزش و پرورش، در رهايي علم از قيدهاي قدرت، در آزادي پرسشگري و ممنوع نبودن آن، در ارتباط وثيق با زندگي مردم و اقتصاد و… همه اينها شروط لازم براي توسعه علمي كشور است

🔹واقعيت اين است كه جامعه ما از تمامي اين جهات داراي كم و كسري‌هايي است كه امكان توسعه علمي را در آن تضعيف كرده است.  آموزش علمي و متوسطه كشور در وضعيت اورژانسي است. نزديك به يك ميليون نفر ترك تحصيل كرده داريم!! اين به جز افرادي است كه ثبت‌نام كرده‌ ولي غيبت مي‌كنند يا امتحان نمي‌دهند. آنان هم كه ادامه مي‌دهند نمرات ميانگين بسيار پاييني دارند

🔹 وضعيت رضايت دانش‌آموزان از محيط آموزشي مطلوب نيست. نابرابري آموزشي بسيار زياد است اين را از قبولي‌هاي كنكور بر حسب مناطق و مدارس دانش‌آموزان مي‌توان استنتاج كرد. شكاف آموزشي ميان مدارس دولتي و مدارس ويژه و غيرانتفاعي بسيار بالا است. تقريبا قريب به اتفاق فرزندان مديران بالاي حكومت در مدارس غير‌انتفاعي درس مي‌خوانند

🔹يكي از مهم‌ترين شروط توسعه علمي حق دسترسي آزاد به اطلاعات است كه در ايران اصلا وضعيت مناسبي ندارد. همچنين نهادهاي علمي و توسعه‌دهنده آن بايد استقلال نسبي خود را داشته باشند و نمي‌توانند گوش به فرمان مديران و صاحبان قدرت باشند

دیدگاهتان را بنویسید