درد مزمن تراكتور ؛گل خراب كردن ..!
مجید سعیدی
تيم فوتبال تراكتورسازي تبريز در اين فصل همه چيز دارد. از پول گرفته تا باريكنان خوب و مربي كارآمد. طرفدار هم كه نگو..با اينكه مثل استقلال و پرسپوليس فرا استاني نيست اما ميليون ها هواخواه دارد.
اين تيم حقيقتا در بين تيم حاضر در ليك از همه بهتر و قشنگ تر و دلچسب بازي مي كند .بي دليل نيست كه صدر جدول را از آن خود كرده است.
تراكتور تحت تاثير تفكرات اسكوچيچ چنان روان و با كيفيت بازي مي كند كه قادر است در هر پنج دقيقه يك موقعيت گلي زني ايجاد كند. اما افسوس كه از دهها فرصت طي يك مسابقه (!) به سختي يك يا دو گل مي زند و بيشتر آنها را از دست مي دهد!؟
تراكتور در مسابقات قهرماني آسيا نيز چنين بود. آنقدر در تبريز نزد كه دست آخر جلوي التعاون در ضربات پنالتي حذف شد.
تراكتور همانطور كه در بيشتر بازي ها مثل بازي رفت با التعاون دهها موقعيت گلزني داشت و فقط دروازه بان ان تيم را گرم كرد! در بازي با گل گهر هم بيش از ده موقعيت داشت كه يكي پس از ديگري از دست داد تا نهايتا با دو گل به بُرد رضايت دهد.
تراكتور در اين بازي چند بارهم به ديرك دروازه زد تا ثابت كند آهنگري هم بلد است..!
براستي چرا تراكتور با مهاجمين خوب و هافبك هاي خلاق قادر نيست حتي از ٥٠٪ موقعيت هايي كه خلق مي كند ، نتيجه بگيرد؟
چرا ترابي و بقيه حتي قادر نيستند در يكقدمي دروازه و بدون حتي يك مزاحمت از سوي حريف ، توپ را ازخط رد كنند؟
اگر چنين اتفاقي از ابتداي فصل تاكنون يكي دوبار به وقوع پيوسته بود ، هر توجيهي قابل پذيرش بود ،ولي وقتي تكرار آن به عادت تبديل ميشود آنگاه واژه “شخصيت قهرماني” زير سوال مي رود. شخصيتي كه پرسپوليس با اسماعيل كارتال كم كم دارد به آن نزديك مي شود.
مگر اينكه اسكوچيچ در بازيهاي باقيمانده بتواند اين درد را كه مزمن شده درمان كند . والا تراكتور همچنان در ارزوي قهرماني به سر خواهد برد.
