جبار رحمانی، استاد دانشگاه و جامعه‌شناس در گفت‌وگو با اعتماد مطرح کرد:

🔹در جامعه ایرانی، در مساله جنسیتی و نارضایتی از سیاست‌های جنسیتی در ایران وجود داشت و طی این دهه‌های اخیر به‌شدت انباشت شده بود و هر ازچند گاهی به شیوه‌های مختلف و در سطح‌های خیلی خرد خودش را نشان می‌داد؛ اما در آن جنبش توانست به شکل فراگیری خود را نشان دهد.

🔹دلیل آن حوادث را به موضوع حجاب مرتبط کردند اما مساله اصلی بحث جنسیت بود که چالش جدی را به وجود آورد و موضوع مهم و اساسی این است که چه کسی حق تعیین پوشش را دارد؟‌ آیا باید صرفا با یک الگوی بالادستی این کار را کرد یا جامعه حق تصمیم‌گیری برای خودش را دارد و آیا حق دارد الگوهای متکثری را داشته باشد که جامعه به دنبال آن الگوی متکثر است.

🔹در این جنبش، بخش‌هایی از قشر مذهبی هم همراهی کردند. نه به این معنی که خودشان بی‌حجاب شوند، بلکه به این معنی که می‌گویند حجاب مساله‌ای است که آدم‌ها حق انتخاب دارند. پدران و مادران مذهبی و سنتی و محجبه کنار دختران با سبک جدید پوشش قرار گرفتند و با آنها همراهی کردند.

دیدگاهتان را بنویسید