✍️ هادی محمدی
روزنامه‌نگار و پژوهشگر سیاست خارجی:

۱. براساس قانون مصوب آبان ۱۴۰۱ مجلس «انتصاب کسانی که خود، فرزندان یا همسر ایشان، تابعیت مضاعف دارند ممنوع است.»

اصل ۴۱ قانون اساسی نیز می گوید «… در صورتی که یک ایرانی به تابعیت کشور دیگری درآید تابعیت او سلب می شود…»

‏معنی اصل ۴۱ در کنار روح قانون مجلس نشان می دهد آنچه مورد نظر مجلس بوده به معنی عمل اختیاری تقاضای کسب تابعیت دولت بیگانه است در حالی که هر دو فرزند ظریف متولد آمریکا هستند و آنها بدلیل داشتن پدری ایرانی دارای تابعیت اصلی ایرانی و نیز همزمان بر اساس اصلاحیه ۱۴ قانون اساسی آمریکا ‏به دلیل تولد در خاک آمریکا دارای تابعیت آمریکا هستند که یک تابعیت غیراختیاری و غیراکتسابی است و اگر قرار به اعمال قانون مجلس است باید برای مسئولانی باشد که فرزندان آنها آگاهانه و با اختیار خود به دنبال تابعیت کشور دیگری رفته اند.

۲. ظریف از همه اعتبار و آبروی خود گذشت تا ‏یک پروسه مهم در دموکراسی شکل بگیرد و در نهایت هم دکتر پزشکیان رییس جمهور شود.

🔹حالا اگر واقعا دوستان دنبال بازگشت او هستند و اگر این ادراک شکل گرفته باشد که بازگشت ظریف یعنی حفظ پایگاه رای دکتر پزشکیان، فقط و فقط شخص رییس جمهور توان این کار را دارد.

🔹ظریف بر اساس یک قانون محروم از ‏خدمت شده که اگرچه با نقدها و تفاسیر متنوعی در میان حقوقدانان روبروست اما قصدی هم برای تخطی از قانون وجود ندارد.

🔹اینجاست که رییس جمهور در تعامل با سایر قوا می تواند این مشکل را به نحو شایسته حل کند تا هم قانون معتبر بماند و هم از خدمات ظریف و برخی دیگر از اعضای دولت استفاده شود.

دیدگاهتان را بنویسید