دولت رئیسی چرا نتایج نظرسنجیها را با مهر محرمانه از دسترس مردم خارج میکند؟ نگران چه هستند؟
عباس عبدی در یادداشتی با انتقاد از محرمانه کردن نتایج نظرسنجی ها، نوشت:
🔹صدای مردم را نمیتوان خاموش کرد و اگر در گزارش یافتههای پیمایش منعکس نشود به اشکال گوناگون خود را بروز خواهد
🔹مگر میشود نظر مردم محرمانه باشد؟ با زدن مهر که چیزی محرمانه نمیشود. محرمانه بودن یک متن در قانون معنای روشنی دارد. مطابق آیین نامه طرز نگهداری اسناد سری و محرمانه دولتی و طبقهبندی شده؛ «اسناد محرمانه اسنادی است که افشای غیرمجاز آنها موجب اختلال امور داخلی یک سازمان شود یا با مصالح اداری آن سازمان مغایر باشد.»
🔹انتشار این نظرسنجی چه زیانی را متوجه پژوهشگاه مربوط میکند؟ انتشار نمونههای قبلی آن چه زیانی را جز سود متوجه آنها کرد.
🔹تنها یک چیز میتواند موجب محرمانگی باشد و آن مطابق انتظار نبودن نتایج این پیمایش با ارزیابیهای رسمی است. هر چند نتایج واقعی از نتایج موجود دورتر به ارزیابیها یا انتظارات رسمی است.
🔹مشکل این است که صدای مردم را نمیتوان و نباید محرمانه کرد. وزارت ارشاد و شخص آقای وزیر باید به الزامات فعالیت علمی پایبند باشند و آن را منتشر کنند. تا هم از حیث روششناسی نقد شود و هم نتایج آن تحلیل شود.