دنیای‌اقتصاد نوشت:

صبح امروز احسان خاندوزی، سخنگوی اقتصادی دولت در نشست با خبرنگاران، سراغ بازار مسکن رفت و در واکنش به «اوضاع اجاره‌نشین‌ها در کشور»، گفت:

🔹دولت‌های دهه ۹۰ در بازار مسکن غایب بودند و نقش تنظیم‌گری نداشتند، اما دولت سیزدهم این رویکرد را تغییر داد و سیاست‌ تنظیم اجاره‌بها را تصویب کرد.

🔹این ادعای عضو کابینه رئیسی درباره «تنظیم اجاره‌‌بها در کشور»، تا چه حد با «واقعیت اوضاع اجاره‌نشین‌ها» سازگار است؟

🔹 بررسی‌های نشان می‌دهد، «بازار اجاره مسکن در دولت سیزدهم، رکورد بیشترین رشد اجاره‌بها را در تاریخ ثبت داده‌‌های رسمی از اجاره، به ثبت رساند».

🔹 به بیان دیگر، «کارنامه دولت رئیسی در بازار اجاره مسکن»، از همه دولت‌های قبل، منفی‌تر است.

🔹 ارقام رسمی مربوط به تورم اجاره مسکن در تهران نشان می‌دهد، از سال ۱۴۰۰ تا پایان ۱۴۰۲، «اجاره‌بها، سالانه به ترتیب ۴۵ درصد، ۴۴ درصد و ۵۲ درصد جهش کرد».

🔹 از سال ۱۳۷۰ تا ۱۴۰۰، «بالاترین رشد سالانه اجاره‌بها، برای سال ۷۵ بود و به میزان ۴۱/۵ درصد». بنابراین، «ملتهب‌ترین دوره اجاره‌نشینی» برای سال‌های دولت سیزدهم بوده است و نه دولت‌های قبل‌تر.

🔹 پس اگر از روی «داده رسمی»، قرار باشد کارنامه دولت رئیسی در بازار اجاره مسکن مورد قضاوت نسبی قرار بگیرد، این دولت، در «تنظیم اجاره‌بها»، آخر است نه اول.

🔹 همچنین تورم اجاره در کشور نیز طی دو سال گذشته، از «متوسط سالانه دوره‌های قبل»،‌ سبقت گرفت.

🔹 نسبت تورم عمومی به تورم اجاره در کشور، همیشه عدد ۱/۵ بوده است. اما سال گذشته به علت «رشد تاریخی اجاره‌بها در کشور»، این نسبت به مرز عدد یک رسید.

🔹دولت تا کنون هیچ اقدام موثر برای تنظیم تورم مسکن و تورم اجاره به این معنا که باعث «بازگشت قیمت‌ها به سطح متعارف شود» انجام نداده است.

دیدگاهتان را بنویسید