🔹بیستم شهریورماه سال ۱۴۰۲ رسیدگی به پرونده قتل زن جوانی آغاز شد. مرد ۴۵ساله‌ای به نام فرید با کلانتری ۱۲ شهر قدس تماس گرفت و از قتل همسر ۴۵ساله‌اش به نام بهار خبر داد. این مرد در تماس با ماموران گفت«من چند روز قبل همسرم را در خانه کشته‌ام.» مرد جوان ادعا کرد که جسد همسرش هنوز در خانه‌شان است؛ بنابراین بلافاصله‌ بعد از این تماس، ماموران به آپارتمان این مرد واقع در شهرقدس رفتند و با تابوت چوبی که زیر تخت‌خواب دو نفره جاساز شده بود، روبه‌رو شدند که جسد بهار ۴۵ساله در آن قرار داشت.

متهم گفت:
🔹من ۱۳سال با بهار زندگی کردم و به او علاقمند بودم. او یک فرزند معلول هم داشت که خودش از او نگهداری نمی‌کرد. من حتی خرج او را هم می‌دادم. آخرین بار وقتی شروع به فحاشی کرد او را هل دادم اما او خودش قرص خورده بود که موجب مرگش شد؛ من او را نکشتم.

🔹من تابوت نخریدم و جسد را مشمع‌پیچ نکردم. فقط از ترسم، جسد را زیر تخت گذاشتم. من سال‌ها با آبرو زندگی کردم و سرم به کارم بود. اتهام قتل را قبول ندارم. »در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند

دیدگاهتان را بنویسید