سیدامیر خرم، پژوهشگر سیاسی و عضو سابق دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران، در بخشی از مصاحبه امروز خود با روزنامه هم‌میهن گفت:

🔹سوالم از دوستانی که اعتقاد دارند آبان۱۳۹۸ و جنبش «زن، زندگی، آزادی» نقاط عطف تحولات اجتماعی ما به شمار می‌رود و اینها را به‌عنوان راهکار ارائه می‌دهند، این است که آیا در شرایط موجود امکان ادامه آن راهکار وجود دارد؟

🔹اگر افرادی اعتقاد دارند که این امکان وجود دارد که همچنان مردم به کف خیابان بیایند و کشته بدهند، دلایل خود را بیاورند. اما اگر بپذیریم که در شرایط موجود امکان ادامه آن راهکارها وجود ندارد، بنابراین ماندن در آن وقایع کار غلطی است و منطبق با شرایط امروز نیست.

🔹اعتقاد من این است که نباید در آن وقایع بمانیم، اتفاقاً رای دادن امروز به آقای پزشکیان حمایت از خون‌هایی است که چه در آبان۱۳۹۸ و چه در پاییز۱۴۰۱ به ناحق ریخته شدند.

🔹برای اینکه مجدد آن خون‌ها به زمین ریخته نشود، ما نیاز داریم به کسی رای دهیم که در همان زمانی که نماینده مجلس بود به این وقایع اعتراض کرد، مردانه پای حرفش هم ایستاد و با ردصلاحیت در مجلس چوب آن را هم خورد. اجازه دهید از زوایه دیگری به موضوع نگاه کنیم.

🔹وقوع این اتفاقات مثل آبان۱۳۹۸ یعنی فشار جامعه از پایین. اگر ما معتقد باشیم که جامعه از پایین فشار می‌آورد که تحولی رخ دهد، شما نیاز دارید که در ساختار قدرت نماینده‌ای داشته باشید که این نماینده به پشتوانه فشاری که از پایین آورده می‌شود، بتواند در ساختار قدرت چانه‌زنی کند.

🔹ما تا الان این چانه‌زنی را نداشتیم. آقای روحانی اهل چانه زدن نبود و اینطور نبود که به پشتوانه مردم برود و خودش را با ساخت قدرت درگیر کند، بلکه سعی داشت با لابی‌های قدرت مسئله را حل کند که متاسفانه این باعث شد که نه لابی‌های قدرت و نه مردم پشتش قرار بگیرند و هر دو را از دست داد؛ ولی آقای پزشکیان می‌تواند نماینده مردم در ساخت قدرت باشد که بتواند به پشتوانه مردم چانه‌زنی کند.

🔹اگر ما آن بخش چانه‌زنی را نداشته باشیم، هرچه از پایین فشار آورده شود سرکوب خواهد شد و راه به جایی نمی‌برد. موقعی این اعتراضات می‌تواند ثمر داشته باشد که شما در ازای آن افرادی را در ساخت قدرت داشته باشید که به پشتوانه آن بتواند چانه‌زنی کند.

دیدگاهتان را بنویسید