🔹آقای رحیمی ۶۰ ساله است و حدود ۲۰ سال است که در نمایشگاه کار می‌کند و فقط ماشین خارجی می‌فروشد؛ او در ماه چیزی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان درآمد دارد. آقای حسین هم با خریدوفروش پراید در ماه نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان سود می‌کند.

رحیمی:
🔹زور مردم به ماشین‌های بالای دو، سه میلیارد نمی‌رسد. خریداران ماشین‌های بالای ۱۰ میلیارد، انگشت‌شمار هستند. از این مشتری‌ها شاید سالی یکبار به تور ما بخورد که بازهم خودش غنیمت است و اندازه فروش پنج ماشین خارجی سود می‌کنیم؛ ولی خب مشتری خیلی کم است.

🔹مثلا بعضی‌ها فقط بنز باز هستند، بعضی‌ها فقط بی‌ام‌و سوار می‌شوند. بعضی‌ها طرفدار شاسی‌بلندهای بزرگ هستند و دنبال لندکروز و پرادو هستند. این مشتری هم که بنز را پسندید‌، از بچگی بنز باز بود. می‌گفت پدرش هم فقط بنز داشته و یک بنز ۴۵۰ کوپه هم در پارکینگ خانه داشت که از پدرش به او رسیده بود ولی می‌گفت از آن سواری نمی‌گیرد؛ چون یادگار پدرش است.

حسین:
🔹پراید هاچ بک ۱۱۱ بیشتر از همه خریدار دارد؛ بعد هم پراید صندوقدار. کسانی که بالای ۲۰۰ میلیون تومان پول دارند، ۱۱۱ می‌خرند. خوبی پراید این است که از طرف می‌پرسی چقدر بودجه داری؛ بعد اندازه پولی که دارد، برایش ماشین پیدا می‌کنی. من تو کار ماشین لگن و افتاده نیستم. ماشینی که جلو عقبش هم فول نباشد، نمی‌خرم. ماشینی که کفش آسمان را دیده و چپی است هم به درد ما نمی‌خورد؛ چون مشتری می‌برد کارشناسی و شاسی‌های خورده و لکه ها رو می‌شود. برای همین بیشتر دنبال ماشین سالم هستم. پول خوبی می‌دهم. بیشتر به اصطلاح خودمان سگ و سگ توله می‌کنم./هفت صبح

دیدگاهتان را بنویسید