روزنامه اعتماد از نسلی که هنوز خیلی حرف برای زدن دارد گزارش داد

:
ویژگیهای نسل زِد، نسلی تابوشکن یا سر به راه؛ از افسردههای متظاهر تا تظاهر به بیخیالی و درعین حال دغدغهمند بودن
🔹دهه هفتاد اوضاعش کمی بهتر از دهه شصت بود، بچههایی بودند اغلب تک تا دو فرزندی. اما دهه هشتاد متفاوت است. شاید چند سال دیگر این تفاوت در مورد دهه نودیها بیشتر به چشم آید، اما فعلا میخواهیم درباره دهه هشتاد حرف بزنیم، نسلی که میداند چه میخواهد و تنها خودش است که برایش مهم است. کاش ما هم همینطور بودیم.
🔹خیلیها معتقدند نسل جدید، نسل بیخیالی هستند. بیخیالی هم البته از نگاه نسلها و آدمها متفاوت است. پدرها و مادرهای ما خیلی چیزهای بیشتر را جدی میگرفتند و متعهد به انجام آنها بودند و ما را هم متعهد میکردند، اما پدرها و مادرهای الان اینطور نیستند و فرزندانشان را خیلی راحتتر میگذارند. خوشحال بودن این بچهها، رها بودن و قهقهههایشان، رفتاری است که همیشه از آنها در جمعهایشان میبینیم. آنها ولی معتقدند اینطور نیست.