🔹اقتصاددانان تاکید می کنند که تنظیم «روابط سیاسی» باید در خدمت بهبود «اقتصاد» باشد، به این معنی که روابط سیاسی در جهت بهبود روابط تجاری میان کشورها، مشارکت در زنجیره تامین تولید و انتقال تکنولوژی تنظیم شود.

🔹در سوی مقابل، تنش ها، تحریم ها و ریسک های جنگ می تواند اقتصاد را در باتلاق فرو ببرد.

🔹نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که رشد اقتصادی زمانی به یک رشد رفاه‌ساز منجر خواهد شد که به صورت مداوم در طول زمان ادامه یابد.

🔹 اما در این بین هر گونه ریسک سیاسی با افزایش نااطمینانی و شوک‌هایی که به اقتصاد وارد می‌کند؛ می‌تواند این مسیر را مختل سازد.

🔹از سوی دیگر، در سایه تهدیدات نظامی و ریسک‌های ژئوپولیتیکی از دو مسیر کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در کشور و افزایش فرار سرمایه‌های داخلی از کشور به تشکیل سرمایه به عنوان موتور اصلی رشد اقتصادی آسیب وارد می‌شود.

🔹آسیب سومی که به اقتصاد وارد می‌شود؛ در صورت تداوم تشدید ریسک‌های سیاسی است. در صورتی که جنگی اتفاق بیفتد، هزینه‌هایی که به اقتصاد وارد خواهد به شدت افزایش می‌یابد.

🔹بنابراین سیاستگذار باید در نظر داشته باشد که تضمین هرگونه رشد اقتصادی پایدار و تحقق هدفگذاری‌های انجام شده در گرو بازگشت آرامش به فضای سیاسی و کاهش ریسک‌ها در این زمینه است.

دیدگاهتان را بنویسید