زمین فوتبال یا شوره زار ؟

مرتضی زبردست

ورزشگاه تختی تهران بنا به انتخاب مسوولان تیم فوتبال چادرملو اردکان، میزبان تیم های فوتبال سرخابی های پایتخت در ادامه رقابت های لیگ برتر باشگاه های کشور بود.
متأسفانه اغلب ورزشگاه های تهران و زمین چمن آن ها به هیچ عنوان شرایط برگزاری مسابقه را نداشته و با اعتراض بازیکنان و مربیان تیم ها مواجه شده است.
این که عده ای به نمایش دو تیم فوتبال پرسپولیس و استقلال تهران رو به روی نماینده فوتبال اردکان ایراد می گیرند حداقل در این دو مسابقه که در طول ۱۸۰ دقیقه توپ بیش تر روی هوا سرگردان بود منطقی نیست چون در زمین چمن ورزشگاه تختی که فرق چندانی با شوره زار ندارد نه برنامه های تاکتیکی کادرفنی تیم ها قابل اجراست و نه بازیکنان تکنیکی قادرند از برتری های فردی خود استفاده کنند.
فوتبال دنیا که طی دهه های اخیر از آن به عنوان یک صنعت پیشرفته نام برده می شود در کشور ما با انواع دست اندازها و ناکارآمدی های مختلف مواجه بوده و در عمل اراده ای به رشد و شکوفایی آن نیست، چهل و چند سال پیش مرحوم مصطفی داودی، سرپرست وقت سازمان تربیت بدنی در اظهار نظری کاملأ یک سویه خواستار کاهش تب ۴۰ درجه فوتبال شد !
این نگاه تنگ نظرانه که بعدها محدودیت های دیگری نیز به آن افزوده شد کار را به جایی رساند که ورزش و در رأس آن فوتبال به عنوان سالم ترین سرگرمی جوانان جامعه آن طور که باید مورد توجه دولت و اکثر مسوولان کشور قرار نگیرد.
اگر نگهداری ورزشگاه های تختی، شیرودی، آزادی و دیگر ورزشگاه های کشور آن طور که لازم و معمول بود مهم تلقی می شد امروز ما با مخروبه این بنا ها که با پول این ملت و مملکت ساخته شده مواجه نبودیم، امیدواریم حداقل امروز به موازات رفع کم و کاستی های ورزشگاه آزادی، آماده سازی ورزشگاه های تختی و شیرودی هم در دستور کار مسوولان قرار گیرد.