همشهری نوشت:

🔹چندی پیش برخی رسانه‌ها، با استناد به گزارش «سنجش و ارزیابی سرزندگی شهری با رویکرد ورزشی – فراغتی در سال ۱۴۰۱» که از سوی مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران انجام شده بود، ‌نوشتند: وضعیت سرزندگی شهری در تهران از وضعیت نامطلوبی برخوردار است. آنها حتی پا را فراتر گذاشتند و اعلام کردند ۹۹درصد مردم تهران افسرده هستند!

رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران به ذکر نکاتی درباره این گزارش و ماهیت متفاوت آن از آنچه در رسانه‌ها عنوان شده، پرداخت.

🔹این آمار‌ها چه کم باشند و چه زیاد، افسردگی را نشان نمی‌دهند و برای بررسی خمودگی اهالی تهران باید پژوهشی در این‌باره به‌صورت مجزا انجام شود. حتی در بخشی از گزارش آمده که ۸۰درصد مردم از زندگی در تهران لذت می‌برند. بعد این را نادیده گرفته‌اند و حتی شیطنتی هم در جمع و تفریق اعداد صورت گرفته است.

🔹بعد قسمت دیگری از اعداد را به جای بررسی المان سرزندگی، منوط به افسردگی دانسته‌اند؛ درحالی‌که اگر همه مردم افسرده هستند باید به دکتر بروند و سؤال این است که آیا میلیون‌ها مردم ساکن تهران چنین هستند؟

🔹اگر نویسنده فرد منصفی بود، باید از خود می‌پرسید که چطور ممکن است همه مردم تهران افسرده باشند؟ او حتی به‌خود و اطرافیانش دقت نکرده که همه افسرده بوده‌اند؟ افسردگی چیزی نیست که بشود یک جمعیتی مدت زیاد با آن کنار بیایند.

دیدگاهتان را بنویسید