🔹در اوایل دهه ۶۰، دولت وقت، بخشی از برنامه تامین مسکن برای گروه‌های کم درآمد فاقد مسکن ساکن در شهر تهران را در محله شهرک غرب واقع در شمال غرب پایتخت آغاز کرد و در قالب واگذاری مسکن تعاونی ساز، نوعی اختلاط جمعیتی در این محله را رقم زد.

🔹 این نسخه دقیقا معکوس طرح‌هایی مانند مسکن مهر است که در آن تمرکز ساخت مسکن حمایتی روی اراضی ۹۹ ساله فاقد امکانات و خدمات در حومه شهر‌های بزرگ قرار گرفت. کارشناسان شهری معتقدند در این رویکرد درست، برای تامین مسکن حمایتی و تحقق اختلاط جمعیتی باید نواحی برخوردار شهر انتخاب شود و انتظار اختلاط جمعیت به معنای واقعی (هدایت گروه‌های برخوردار به نواحی محروم برای سکونت)، ساده انگارانه و نشدنی است./دنیای اقتصاد

دیدگاهتان را بنویسید