غولی که اصولگرایان درون چراغ نگه داشته بودند، از کنترل خارج شده /پدرخوانده ها قربانی شدند /این جریان برای راه اندازی یک «بحران خیابانی» تلاش می کند

روزنامه شرق نوشت:

🔹بررسی وقایع انتخابات مجلس دوازدهم در جریان اصولگرایی نشان‌دهنده چرخشی از پایین به بالا بود. اتفاقی که از قبل به سران جریان اصولگرایی پیام داده بود «این بار فرق می‌کند» اما پدرخوانده‌ها که خود را لیست «چنارها» می‌دانستند، آنها را با عنوان «پاجوش» تحقیر کردند.

🔹 نتیجه اما ظهور جریانی تازه در سیاست ایران است. جریانی که حالا نمایندگانی هم در مجلس دارد و از پیوستگی بیشتر با دولت برخوردار است. این جریان با چرخشی از پایین توانست بر پدرخوانده‌های خود در بالا غلبه‌ و در نهایت خود را به آنها تحمیل کند. همچنان که محمود احمدی‌نژاد در ۸۴ همین کار را کرد. در نهایت هم این جریان دو شکاف عمده را فعال می‌کند؛ شکاف دولت‌–‌ملت و شکاف دولت با سایر دستگاه‌ها.

🔹نفر اول آرای مرحله دوم انتخابات تهران، بیژن نوباوه از پایداری بود که در دو لیست امنا (شریان) و لیست مصاف حضور داشت، اما در لیست قالیباف (شانا) حضور نداشت. همین مسئله نشان می‌دهد این دوره هم هواداران جریان اصولگرایی به لیست اصلی اصولگرایان اعتماد نکردند.

🔹جریانی که امروز سر برآورده، در مختصات مهمی ایستاده است. آنها بخشی از مجلس را گرفتند و برای تصاحب ریاست مجلس خیز برداشتند. از همین حالا هم تلاش می‌کنند راه‌های اعمال قدرت را برای تعیین ریاست مجلس مسدود کنند.

🔹این جریان در حوزه سیاست از مخالفان جریان اصلاحات، اعتدال‌گرایان و برجامیون و اصولگرایان شاناست. با جریان راست سنتی در حالت صلح به سر می‌برد. در حوزه اجتماعی از مخالفان حضور زنان در ورزشگاه، مدافع مسدودسازی فضای مجازی و همچنین پوشش اجباری است. آنها مدعی هستند که جریان‌های سیاسی به این دلیل که جرئت درگیرشدن با مردم را ندارند، آنها را عملی نمی‌کنند. جریانی «قدرت‌محور»‌ که برای راه‌اندازی دوباره یک «بحران خیابانی» تلاش می‌کند.

🔹با وجود پیوندهای عمیق این جریان با دولت، اما ظاهرا ابراهیم رئیسی همچنان در مقابل خواسته‌های آنها مقاومت می‌کند. این جریان در نهایت باعث شکاف عمیق‌تر رئیسی و اکثریت مردم از یک سو (با طرح‌های مربوط به پوشش رسمی و فضای مجازی و محدودیت‌های اجتماعی) می‌شود و از سوی دیگر باعث شکاف میان رئیسی و حاکمیت خواهد شد.

🔹از همین رو در شش ماه آینده (دست‌کم تا پایان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا) کاملا دست به عصا راه می‌روند. اما به‌طور طبیعی پیش‌بینی می‌شود جریانی که علیه پدرخوانده‌های خود چرخید، سرانجام خودش را به دولت تحمیل کند. آنها تداوم دولت رئیسی (با یا بدون ابراهیم رئیسی) را برای چهار سال آینده می‌خواهند.