فوتبال ما درون دایره معیوب

مرتضی زبردست
اظهار نظرهای مختلف در مورد تیم ملی فوتبال کشورمان همچنان ادامه دارد و می توان از نکات مثبت و منفی آن در رفع کم و کاستی ها استفاده کرد.
شرکت در تورنمنت کافا گرچه سطح فنی مطلوبی نداشت اما حضور در آن و ثبت نقایص فردی و تیمی مندرج در یادداشت های کادر فنی تیم ملی حتی اگر در مطبوعات و رسانه های گروهی به آن ها اشاره نشود نیز راه گشاست.
تیم ما به روسیه باخت، هیچ بعید نیست مقابل تیم کم نام و نشان تانزانیا هم توقع تماشاگران و کارشناسان این رشته را برآورده نکند ولی بروز عیب و ایرادها بهتر از پنهان ماندن آن هاست.
بعضی ها ایراد می گیرند چرا بازیکنی که سال آینده هنگام برگزاری رقابت های فوتبال جام جهانی ۳۷ ساله می شود اولین گزینه انتخاب سرمربی تیم ملی در خط دفاعی است؟
برخی نیز تاکتیک های اتخاذ شده برابر تیم های متوسط و سطح فنی پائین تر از تیم ملی را نشانه گرفته و از کُندی حرکت تیمی و بی تفاوتی بعضی از بازیکنان مطرح و مشخصا لژیونر ها سخن می گویند.
پرسشی که پاسخ به آن می تواند ابهامات این دایره معیوب را روشن کند این است که مگر فوتبال باشگاهی ما که عصاره آن تیم ملی را تغذیه می کند عاری از این معایب است؟
آن روزی که قرار شد تب فوتبال از ۴۰ درجه کاهش پیدا کند حال و روز آن برنامه ریزی شده و نشده به جایی رسید که تعطیلی کلی آن هم مطرح شد !
وقتی بازیکن تیم ملی تشکیل باند داده سرِ بستن بازوبند کاپیتانی و پاس دادن و ندادن به این بازیکن و آن بازیکن تصمیم می گیرد یا برای تغییر سرمربی تیم ملی کانال می زنند چگونه باید توقع موفقیت تیم ملی را داشت؟
آیا برکناری اسکوچیچ و آمدن مجدد کی روش باعث موفقیت تیم ملی شد، قبول کنیم بهترین مربیان فوتبال جهان هم اگر وارد این فوتبال با مشخصه های مورد اشاره و ساختار کنونی شوند کار خاصی انجام نخواهند داد.
موفقیت تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی، وزنه برداری و دیگر رشته های موفق ورزش ما به خاطر امکانات مناسب، توجه به پایه ها و مدیریت بهینه آن هاست.
غم انگیز و درد آور نیست هزینه تعدادی از تیم های فوتبال ما بالغ بر ۱۵۰۰ میلیارد تومان شود اما نتیجه و خروجی آن ها شکست و تساوی های مکرر باشد؟
موجودیت فوتبال مثلآ کنترل شده و بدون تب ما همین است و تا روزی که ساختار آن از هر حیث درست نشود هزینه ها بر مردم تحمیل و نتایج راضی کننده نخواهد بود.