مرتضی زبردست

سرزمین ما بزرگان بسیاری داشته که در سخت ترین شرایط هم شایستگی های خود را نشان داده و نام ایران و ایرانی را در اقصی نقاط جهان پُر آوازه کردند.
با مروری بر ورزش پهلوانی خود از پهلوان پوریای ولی گرفته تا محمد ابوسعید، نداقی عراقی و دیگر بزرگان بعد از این دلاوران، مانند شادروان ، جهان پهلوان ، غلامرضا تختی، عبدالله موحد، امام علی حبیبی، مرحوم علیرضا سلیمانی، رضا سوخته سرایی، برادران محبی، رسول خادم، حسن یزدانی و دیگرانی که از سکوهای پیکارهای جهانی و المپیک بالا رفته و ورزش اول کشورمان را به جهانیان شناساندن باید بدون حب و بغض قدردانی کرد.
مگر می شود کسانی که فشار تمرینات سنگین را تحمل کرده و از هرگونه تفریح و خوش گذرانی صرف نظر کردند تا پرچم پُر افتخار کشورمان را به اهتزاز در آورند فراموش کرد؟
ما حتی در رشته های والیبال و فوتبال نیز که سابقه چندانی نداریم در قاره پهناور آسیا در مقاطع مختلف درخشش داشته و در این دو رشته بیش ترین تماشاگر و علاقه مند را داشته ایم.
والیبال و فوتبال ما نیز ملی پوشان شایسته ای داشتند که سوای درخشش در میادین آسیایی در پیکارهای جهانی هم حضور داشته و قابلیت های خود را تا جایی که توان داشتند بروز دادند، افرادی مثل حسن کُرد، مسعود صالحیه، خسرو نیاکیان، يدالله کارگرپیشه، هوشنگ ملک لو، عزیز پرتوی، ناصر میرفخرایی، مصطفی ذوقی، علی تازرونی، امیر حیدری، جلال شاهسون، علی مؤذن، مهدی صابرپور، جهانگیر ترابپور، احمد لاهوتی، محمدرضا دامغانی، محمد ترکاشوند، پیمان اکبری، بهنام محمودی، سعید معروف و دیگر بزرگان والیبال کارهای بزرگی انجام دادند که نباید نادیده گرفته شود یا در فوتبال از کنار نام بلندآوازه هایی مانند پرویز دهداری، حسن حبیبی، ناصر حجازی، حسن روشن، علی پروین، پرویز قلیچ خانی، ابراهیم قاسم پور، حسن نظری، نصرالله عبداللهی، آندرانیک اسکندریان، محمد صادقی، غفور جهانی، سیروس قایقران، رضا عادل خانی، عبدالعلی چنگیز، بهتاش فریبا، علی دایی، کریم باقری، خداداد عزیزی، سید جلال حسینی، حمید درخشان، ناصر محمدخانی، محمد پنجعلی، برادران فنونی زاده، سردار آزمون، سعید عزت الهی و دیگر نفرات مطرح
این رشته نباید به راحتی گذشت.

پروین و ذوق و شوق بی وقفه پیروزی

جرقه ها و پدیده های زود گذر ورزشی در همه جای دنیا وجود داشته و دارد ولی کسی مثل علی پروین که بیش از پنج دهه در متن فوتبال کشورمان مطرح بوده و هنوز هم هست کمتر یافت می شود، پروین نه تنها در فوتبال بلکه در رشته های والیبال، پینگ پنگ، تنیس فوتبال، شنا، ورزش های باستانی و چند رشته دیگر نیز تبحر داشته و در همه رشته ها هم مقابل رقبای خودی و غیر خودی تشنه پیروزی است.
بد نیست اشاره شود سلطان سرخ های فوتبال پایتخت حتی وقتی با خانواده به دیدن همشیره خود در نارمک هم می آید از بازی والیبال روی تور کهنه و پاره، پاره نیز غافل نیست و چنان با ذوق و شوق توپ گیری می کند که انگار یک جوان با انگیزه در رقابت های باشگاهی توپ می زند.

دیدگاهتان را بنویسید