قراردادهای دلاری و اختلاف طبقاتی

مرتضی زبردست

جذب مربیان و بازیکنان خارجی در تیم های ورزشی ما رو به افزایش گذاشته و نقطه نظرات متفاوتی راجع به آن مطرح می شود.
حضور مربیان صاحب کارنامه همچنین بازیکنان با کیفیت خارجی می تواند الگوی مناسبی برای مربیان و بازیکنان داخلی بوده و به ارتقای سطح فنی تیم های ما خصوصآ رشته پرطرفدار فوتبال کمک کند.
این کمک پیش زمینه ای به نام امکانات لازم را نیز می طلبد، مربیان و بازیکنان اغلب خوب خارجی منطبق با استانداردهای روز دنیا تمرین کرده و با اصول ورزش حرفه ای آشنایی کامل دارند و لذا ایجاب می کند شرایط مناسب را برای کار مفید آن ها فراهم کرد.
البته این تعامل و همکاری بدان معنا نیست که تمامی اصول خود را زیر پا گذاشته و تابع مطلق تفکرات آن ها باشیم، عقد قراردادهای دلاری با مربیان و بازیکنان خارجی کاملأ طبیعی است ولی اگر بخواهد فتح بابی برای زیاده خواهی مربیان و بازیکنان داخلی شود مشکلات عدیده ای در پی خواهد داشت.
مثلآ بازیکن تازه دعوت شده به اردوی تیم ملی با اشاره به قرارداد فلان بازیکن خارجی تقاضای عقد قرارداد دلاری داشته و بعضی از مدیر عاملان باشگاهی هم برای عقب نیفتادن از رقبا با همراهی دلال ها به این خواسته غیر معقول تن می دهند.
آقای بازیکن، جناب مدیر عامل، آیا حقوق بگیران کشور ما نیز منهای تعدادی از نجومی بگیران، دریافتی های آن چنانی یا دلاری دارند ؟
وقتی با زد و بندهای پشت پرده و داد و ستد های زیر میزی قوانین را دور زده و قانون گریزی را آموزش می دهید دامنه مشکلات را افزایش داده و عملا اجرای قانون را هم طبقه بندی می کنید، وقتی به یک موضوع سريعا واکنش نشان داده و حکم صادر می کنید و مشکلات بزرگتر را به دلایل واهی نادیده گرفته و لاینحل می گذارید به وخامت اوضاع کمک کرده، عدم مدیریت و صداقت را ثابت می کنید.
وضعیت موجود اگر از طریق مسوولان وزارت ورزش و جوانان و متعاقب آن رؤسای فدراسیون ها و مدیران باشگاه ها مورد بررسی و نظارت دقیق قرار نگیرد اوضاع از آن چه که هست بدتر خواهد شد، مگر می شود فدراسیون ها و باشگاه ها نسبت به این ریخت و پاش ها بی تفاوت باشند؟
نکته تأسف آور دیگر این که سرمربی خارجی فلان تیم مطرح فوتبال ما طوری با مدیر عامل باشگاه صحبت می کند که انگار او همه کاره باشگاه و مدیر عامل ناتوان، غلام دست به سینه اوست، تازه اگر مدیر عامل بنده خدا با اشاره و کنایه توقع و خواسته هواداران تیم را مطرح کند خیلی راحت پاسخ می شنود که من قول قهرمانی نمی دهم ولی تلاشم را می کنم.
با این توضیح کلیشه ای باید آفرین گفت به مربیان جوان و بدون ادعای فوتبال خودمان که با کمتر از ثلث بودجه تیم های مطرح و استفاده از بازیکنان جوان و گمنام، یقه خیلی از این بزرگان را گرفته اند.