معجون عادل فردوسی‌پور که بد طعم و تلخ است؛ حکایت یک سقوط خودجوش!
فردوسی‌پور علیه رویه پیشین خود به‌پا خاسته، علیه لایه‌برداری از پوست فوتبال و رونمایی از زخم‌ها و عفونت‌های زیرین آن، علیه تمام محبوبیت و مقبولیتی که ذره ذره به واسطه همان رویکرد به دست آورد. ریل‌گذاری فعلی عادل، در مسیری نیست که به منطقه‌ای خوش آب‌وهوا در ذهن و قلب مردم، منتهی شود.
معجون عادل فردوسی‌پور که بد طعم و تلخ است؛ صدرنشین سابق، فانوس به‌دست آینده!حکایت یک سقوط خودجوش!معجون فردوسی‌پور که بد طعم و تلخ است؛ طغیان خودجوش عادل
مهدی ملکی – میان فردوسی‌پور و عشقش که گزارش فوتبال است، بعد از جدایی از صداوسیما فاصله افتاد اما حالا او مدتی می‌شود که دوباره به عشقش رسیده و با همان عشق برای خودش دردسر ایجاد کرده!
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، مدتی است عادل فردوسی‌پور مورد توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفته است. البته این بار برخلاف بسیاری از موارد پیشین، جمله یا اظهارنظری از او وایرال شده که نه تنها خوشایند نیست بلکه مورد اعتراض و انتقاد قرار گرفته است. ماجرا به تکرار نام «ژول کونده» بازیکن بارسا و شوخی نازیبا با آن مربوط می‌شود. البته که این موضع صرفاً نکته‌ای پراهمیت برای نقد عادل فردوسی‌پور نیست و او در مسیری گام بر می‌دارد که فاصله نسبتاً زیادی با توقعات مخاطبان فوتبال و حتی دوستدارانش دارد.
عادل سال‌ها از آنچه خودش «عشق» می‌نامد، دور افتاد و از آن فاصله داشت. فردوسی‌پور پس از جدایی از صداوسیما، برای مدت نسبتاً زیادی امکان گزارش فوتبال نداشت و حتی گفته می‌شد برای گزارش کردن در صداوسیما شرط و شروطی دارد، اما حالا مدتی است به عشقش رسیده، به آنچه برایش عزیز است و محترم. در مقابل اما طرفداران عادل و بخش قابل توجهی از مردم که به او برای افشاگری و کمک به بهبود فضای فوتبال دل بسته‌اند، ناامید شده‌اند. ناامید از چهره‌ای که اتفاقاً بخش زیادی از شهرت و محبوبیتش را به‌خاطر همراهی نکردن با جریان پیدا و پنهان قدرت و ثروت در فوتبال، دارد.
مجری سابق برنامه نود که در چند برنامه معروف و به‌یادماندنی علیه تخلف، فساد و در کل رویه مسموم موجود در فوتبال شورید و پاداش آن را با رسوخ به قلب مردم و عاشقان واقعی فوتبال گرفت. همان‌هایی که هیچ منفعت و سودی از فوتبال ندارند جز لذت بردن از مهیج‌ترین ورزش جهان.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
در اپلیکیشن فوتبال ۳۶۰ که تحت نظر و مدیریت عادل فردوسی‌پور است، بخش‌ها و آیتم‌های جذاب و سرگرم کننده‌ای تولید می‌شود که به خودی‌خود ایرادی به اجزای آن وارد نیست، اما وقتی نام عادل بالای سر آن قرار دارد، خروجی‌اش چیزی شبیه یک معجون بدطعم است. شاید به این دلیل که توقع از فردوسی‌پور چیز دیگری است؛ بیشتر از اینکه مردم انتظار سرگرمی داشته باشند، انتظار شفافیت و مقابله با فساد دارند. با این حال وقتی خروجی محتوای رسانه فردوسی‌پور کنار هم جمع می‌شود، شبیه به غذایی است که برای پخت آن از انواع و اقسام ادویه استفاده شده است. ادویه‌هایی که بعضاً نیاز نیستند یا به اندازه لازم از آنها استفاده نشده است. مورد عجیب و غیرحرفه‌ای اینکه میکروفون این برنامه با لوگو آن، موقع مصاحبه‌های عادل با دیگر رسانه‌ها در بازی‌های تیم رسانه ورزش، حضور فعالی دارد و در واقع او به طور مکرر با رسانه خودش مصاحبه می‌کند!
حالا فردوسی‌پور مدتی است که علیه رویه پیشین خود به‌پا خاسته، علیه لایه‌برداری از پوست فوتبال و رونمایی از زخم‌ها و عفونت‌های زیرین آن، علیه تمام محبوبیت و مقبولیتی که ذره ذره به‌واسطه همان رویکرد به دست آورد. ریل‌گذاری فعلی عادل، در مسیری نیست که به منطقه‌ای خوش آب‌وهوا در ذهن و قلب مردم، منتهی شود. فردوسی‌پورِ فعلی شبیه تیمی است که در نیم‌فصل اول، لیگ را با اقتدار و فاصله به اتمام می‌رساند، اما در نیم‌فصل دوم بازی به بازی نتایج را واگذار می‌کند، در نتیجه‌گیری سینوسی عمل می‌کند و در نهایت تمام اندوخته‌هایش را از بین رفته می‌بیند. به نظر می‌رسد این صدرنشین سابق، دیگر به نایب‌قهرمانی و حتی کسب سهمیه راضی است و باید امیدوار بود با ادامه این وضعیت، جزو فانوس به‌دست‌ها نشود!
معجون عادل فردوسی‌پور که بد طعم و تلخ است؛ صدرنشین سابق، فانوس به‌دست آینده!حکایت یک سقوط خودجوش!معجون فردوسی‌پور که بد طعم و تلخ است؛ طغیان خودجوش عادل
اسفند سال گذشته انتخابات پر بحث و مناقشه‌برانگیز فدراسیون فوتبال، برگزار شد و از هفته‌ها و ماه‌ها قبل بخشی از فضای فوتبال به این موضوع مهم اختصاص داشت. اما سهم عادل و برنامه‌اش در شفاف‌سازی و به چالش کشیدن وضع موجود چه بود؟ جز تک برنامه‌ای که در آن به مصاحبه با دو نامزد رد صلاحیت شده و امیر عابدینی داشت که در آن مصاحبه هم بیشتر به چالش میهمانان پرداخت تا رئیس وقت و فعلی فدراسیون فوتبال. لحظه‌ای تصور کنید اگر با فردوسی‌پور ۱۱-۱۰ سال پیش مواجه بودیم، چه آیتم‌هایی برای انتخابات و به چالش کشیدن آن تدارک می‌دید. برای پرونده فساد در فوتبال و ماجراهای باشگاه مس رفسنجان چطور؟ در این مورد نزدیکانش می‌گویند خبر ندارید که پس از آن افشاگری در برنامه‌ای که با حضور رضا جاودانی عضو کمیته انضباطی تدارک دیده شد، چقدر تحت فشار قرار گرفت. بسیار خب! اما چند نکته را باید یادآوری کرد؛ اول اینکه به‌زعم بسیاری از ناظران، همان افشاگری‌ها به یک خصومت قدیمی ختم شد. نکته دوم که بسیار هم مهم‌تر است، اینکه اگه عادل دیگر همان مجری جسور و محکم در مواجهه با تهدیدها و تحدیدها نیست، پس بدیهی است که میان‌مردم و مخاطبان هم جایگاهی شبیه به گذشته و همطراز با آن نداشته باشد.
گرچه به عملکرد عادل به خصوص در سال‌های پایانی حیات برنامه ۹۰ هم نقدهایی وارد بود، اما او همچنان جزو معدود چهره‌های تأثیرگذاری بود که می‌شد به آن دل بست و دوشنبه‌های هر هفته مشتاقانه به استقبال تلویزیون و شبکه سه رفت. اما آقای عادل فردوسی‌پور! حالا ما سرمان را به کدام میز بکوبیم؟ مایی که سال‌ها شما را لایق سریر محبوبیت می‌دانستیم و معتقد بودیم جزو معدود افراد فعال در فوتبال ایران هستید که لودگی نمی‌کنید و گام‌هایی برای شفاف‌سازی و سالم‌سازی آن برمی‌دارید.
