موج اخراج استادان دانشگاه، سؤال از وزیر علوم را کلید زد
اقدام وزارت علوم و دانشگاه‌ها در اخراج استادان که برخی از آن به عنوان «خالص‌سازی» در دانشگاه‌ها نام می‌برند و به عبارتی از فضای سیاسی کشور در مجلس شروع شده و به دانشگاه‌ها رسیده است، اگر بدون نقد بماند احتمالا به حوزه‌های دیگری گسترش خواهد یافت.
اخراج استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها در حالی در دولت سیزدهم ادامه دارد که کمتر از دو هفته تا آغاز سال تحصیلی جدید زمان باقی است. اخراج‌ها و جایگزینی‌هایی که واکنش‌های زیادی در بین چهره‌های فرهنگی و سیاسی و همچنین رسانه‌ها و فضای مجازی داشته است. خبرگزاری ایرنا که خبرگزاری دولت است اخراج استادان از دانشگاه‌ها در دولت سیزدهم را صرفا «قطع همکاری با ۵۸ استاد» دانسته است. ۵۸ استاد نام‌آشنایی مثل حمیده خادمی و آمنه عالی (استادان دانشگاه علامه طباطبایی)، رهام افغانی‌خراسکانی (استاد دانشگاه شهید بهشتی)، داریوش رحمانیان، آذین موحد و حسین علایی (استادان دانشگاه تهران)، علی شریفی‌زارچی (استاد دانشگاه صنعتی شریف) سید‌رضا صالحی‌امیری (استاد دانشگاه آزاد) و محمدرضا نظری‌نژاد (استاد دانشگاه گیلان)؛ البته با گذشت چند روز از این «اخراج‌ها» که برخی آن را «برخورد‌های سیاسی» خوانده‌اند، واکنش‌ها همچنان ادامه دارند. اخراج‌هایی که بر بار علمی کشور تأثیر منفی خواهند گذاشت و احتمالا موجب مهاجرت سرمایه‌های علمی و نخبگان کشور می‌شود
[yektanet.com]
به حدی که به گزارش خبرآنلاین، حسین آخانی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران اعلام کرده است: «استخدام افرادی بی‌خطر کهنه مزاحم و رقیب جدی برای همکاران باسابقه باشند و نه منتقدی برای سیستم، در دانشگاه در اولویت است. بودجه پژوهشی اندازه چند شب کار‌کردن در اسنپ هم نیست. اگرچه آمار رسمی وجود ندارد، اما در دانشگاه تهران نزدیگ به ۵۰ عضو هیئت علمی رفته‌اند و من خبر موثق دارم که چند‌برابر آن‌ها در تدارک رفتن هستند». خطری که آینده علمی کشور را تهدید می‌کند؛ اما رادیکال‌ها به دنبال تسویه سیاسی هستند!
