محسن روحی صفت کارشناس شرق آسیا و دیپلمات پیشین، در مورد دریافت حقابه و خطرات حضور طالبان برای ایران، به “چندثانيه”می گوید:

🔹 نه تنها طالبان بلکه حکومت های قبل از طالبان نیز حقابه ایران را نداده اند، آبی که ما همیشه برداشت می کردیم از سیلاب ها بود چرا که افغانستان نمی توانست این حجم سیلاب را کنترل کند و به عنوان سهم، بخشی از آنرا به ایران می داد.

🔹طی ۴۰ سال گذشته دولت های افغانستان در حوزه آب سیاست یکسانی نسبت به ما داشتند.

🔹 هیچ حکومتی در افغانستان نگفته قرارداد هیرمند را قبول ندارم ولی ما را از سهم‌مان محروم کرده اند.

🔹ما باید حتما مذاکرات ثمر بخشی با طالبان در مورد رودخانه هریرود داشته باشیم.

🔹 طالبان نماینده اکثریت جامعه افغانستان نیست. این کشور شامل گرو‌ها و طوایف مختلفی است که بخش مهم آنها الان در حکومت مشارکت ندارند و همین عدم مشارکت آنها در فرآیند حکومت تهدیدزا است.

🔹جلوگیری از ورود آب هریرود به ایران را نباید پای انتقام طالبان بابت سخت گیری در مورد مهاجرین افغان در ایران بگذاریم

🔹ما در مورد مهاجرین افغان سختگیری نمی کنیم و فقط فرآیند قانون را طی می کنیم. افرادی که در ایران هستند یا قانونی هستند و یا غیر قانونی.

🔹هیچ فرد غیر قانونی نمی تواند در کشور دیگر حضور داشته باشد همانطور که اگر یک ایرانی بصورت غیر قانونی در افغانستان حضور داشته باشد، از طرف طالبان دستگیر می شود.

🔹در گذشته ما قوانین خودمان را نادیده گرفته ایم و چشم خود را به روی دو سه میلیون نفر که در زمان طالبان وارد کشور شدند، بسته بودیم.

🔹نیمی از این حدود سه میلیون نفر به صورت غیر قانونی به ایران آمده اند که در بین آنها تعداد زیادی طرفدار طالبان هم وجود دارد و نباید از خطر حضور پرتعداد حامیان طالبان در ایران غافل شویم.

🔹آنچه که مایه نگرانی است موضوع افراطی گری است که در منطقه خاورمیانه تا پاکستان و افغانستان رشد ونمو داشته است. این افراطیون با هم ارتباطات سیستماتیک دارند و در موارد بحرانی می توانند آسیب زننده باشند. همچنانکه عملیات تروریستی در شاهچراغ شیراز و کرمان را انجام دادند. این یک تهدید عینی است./چندثانیه

دیدگاهتان را بنویسید