نه منازعه نه استحاله؛ دولت مصالحه ملی
✍️ عباس موسایی
🔹نه منازعه نه استحاله؛ دولت مصالحه ملی برآمدن دولت ترمیم طلب مصالحه جو و عادی ساز، پس از تجربه ای ناموفق از سیاست یکدست سازی زمینه ساز منازعه و ستیهندگی، بارقه هایی از امید به اصلاح از درون را بر سپهر سیاسی کشور نمایان ساخته است. فهم این مهم با ارجاع به مختصات و منطق موقعیت قابل ره گیری است.
🔹به میزان پیشروی منطق یکدست سازی استثناگرا در کشور، توسعه ایران با موانع گسترده ای مواجه شد ، سپهر سیاسی کشور با انسدادی بی سابقه روبرو گردید ، شکاف ملت و حاکمیت درجه ای شدید یافت و جریان سرنگونی طلب را نسبت به کنش های رادیکال و انقلابی امیدوار کرد. اصلاح طلبان در میانه ی یکدست سازی و براندازی خواهی ، ایده ی اصلاح از درون را با محوریت راهبر اصلاحات جناب آقای خاتمی و تشکیلات جبهه ی اصلاحات ، سامان و سازمان دادند. این ایده در انتخابات مجلس شورای اسلامی که در زمستان ۱۴۰۲ برگزار شد ، امکان بازیگری نیافت. حادثه ی سقوط بالگرد و درگذشت رئیس جمهور محترم، حاکمیت ، جریان های سیاسی و مردم را در شرایط جدیدی قرار داد. جبهه ی اصلاحات و راهبر آن جناب آقای خاتمی ، شرط حضور در انتخابات ریاست جمهوری را تأیید صلاحیت یکی از سه کاندیدای منتخب جبهه ی اصلاحات دانست.
🔹نظام حکمرانی امکان حضور یکی از سه کاندیدای جبهه ی اصلاحات را فراهم آورد. علیرغم عدم حضور بخش موثری از جامعه ، کاندیدای اصلاح طلبان پیروز میدان شد.
🔹وجاهت و برجستگی های شخصیتی آقای دکتر پزشکیان در شکل دهی به این پیروزی نقشی اساسی و غیر قابل کتمان دارد، بالاخص آنکه رهبری و سازمان سیاسی اصلاح طلبان ، ایشان را واجد ظرفیت و شاخص های مد نظر برای پیشبرد اهداف اصلاحی تشخیص داد و این تشخیص با پذیرش اکثریت مشارکت کنندگان در انتخابات مواجه شد.
