نوبت سوریه؟
✍️ احمد زیدآبادی
🔹بعد از لبنان آیا نوبت به سوریه رسیده است؟ بحران سوریه از همان ابتدای آن در سال ۲۰۱۱ ابعاد پیچیده و مرموزی به خود گرفت. به دست دادن تصویری کم و بیش روشن از وضعیت به شدت آشوبناک بحران آن کشور، کار ساده‌ای نیست. بحران کلیتی واحد ندارد و هر یک از اجزاء آن به طور جداگانه، به خرده‌بحرانی مستقل تبدیل شده‌اند.
🔹تعداد گروه‌های درگیر در بحران، بسیار زیاد و ماهیت و جهت‌گیری و وابستگی هر یک از آنها بعضاً نامشخص است. علاوه بر این، بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی دخیل در بحران سوریه هم بیش از اندازه‌اند. از آمریکا و روسیه گرفته تا ترکیه و ایران، از قطر و اسرائیل تا مصر و عربستان، هر کدام اهداف خود را در سوریه دنبال می‌کنند، حال آنکه اهداف هر یک از آنان نسبت به دیگری در همسویی یا تعارض کامل در همۀ ابعاد و اجزاء بحران نیست. به عبارت دیگر، نمی‌توان صف‌بندی واضحی را صورت‌بندی کرد. چه بسا دو دولت متخاصم، در نقطه‌ای اشتراک منافع و دو دولت دوست، در همان نقطه تضاد منافع داشته باشند.
🔹در جنگ‌های کنونی اطراف حلب نیز مشخص نیست که آیا گروه سلفی تحریرالشام رأساً در صدد بهره‌برداری از تضعیف نیروهای حامی اسد در لبنان برآمده و یا اینکه با برخی از کشورهای دخیل در بحران تبانی کرده است. اگر حرکت تحریرالشام خودانگیخته باشد، واکنش دیگر کشورها را به دنبال خواهد داشت و اثر تحرکاتش محدود خواهد بود، اما اگر نوعی تبانی رخ داده باشد، سوریه در معرض تحولات مهمی خواهد بود.
