هشدار احمد توکلی به مسئولان «فاسد» و «ساکت»: از خشم تهیدستان بترسید
دکتر احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس هیأت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت با بیان اینکه….
دکتر احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس هیأت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت با بیان اینکه برای نجات جمهوری اسلامی از این ورطه راهی جز پیگیری رفع تحریم به طوری که اعتماد مردم نسبت به ما را برانگیزد، گفت: اگرچه تحریم بستر بسیار نامساعدی برای وضعیت معیشتی و اقتصاد ملی است ولی نقش فساد از آن بالاتر است. ما که نمی‌توانیم در برابر دشمن قدار و مکار و عهد شکنی مانند آمریکا منتظر لغو تحریم ها بمانیم که اگر می‌توانستیم به نظر من باید حداکثر امکان حتی اختیار ولی فقیه را به کار می‌گرفتیم. وقتی نقش فساد بیشتر از نقش تحریم است و عمده عوامل رشد آن داخلی است چرا نباید برای مقابله با آن متمرکز شویم؟
در نهمین همایش سراسری دیده بان شفافیت و عدالت که در شهر قم برگزار شد، احمد توکلی، رئیس هیأت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت، با اشاره به بخشهایی از آیات قرآن کریم مبنی بر اینکه الْحْمْدُ لِلّهِ الِّذی هَدانا لِهذا وَ ما کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لْوْ لا أَنْ هَدانا اللهُ، اظهارداشت: با ذکر این سوال ؛”کجا هستیم؟”. با وجود این که رهبری در طول سالهای اخیر علیه مفسدان مواضع روشن و محکمی گرفتند، ولی به دلیل اینکه فساد پس از طی مرحله سیستماتیک، مرحله شبکه ای شدن را گذرانده و قانون را ابزار تثبیت خود قرار داده، همچنان فساد به رشد خود ادامه داده است. به نظر شما پرونده چای دبش که دارای ۴۹۰ نفر متهم است، می تواند بدون سازمان دهی مرکزی وشبکه ای که بتواند از این موضوع پلید حمایت کند، وجودش باقی بماند؟ و یا وقتی که وزیر در بودجه، قانون واردات را به مقدار ۴ میلیون دلار مجاز می کند، این قانونی شدن فساد نیست؟
رئیس هیأت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت ادامه داد: یا مسئله مولد سازی اموال دولت در تمام قوانین سالهای اخیر تکرار می‌شود، از هر دری که بیرونش می کنیم از پنجره ای وارد می شود و در هر ورود لباس تازه ای از قانون را بر تن دارد و میلیاردها دلار از منابع بسیار محدود کمیاب ارزی سخاوتمندانه صرف واردات کالاهای لوکس مانند پورشه می کنند و ارزی برای دارو و کالای اساسی باقی نمی ماند.
توکلی با بیان اینکه مرحله تسخیر نخبگان یا تسخیر دولت در آخرین مرحله ای است که نخبگان کشور و مقامات دولتی دست خویش را در برابر تهاجمات مفسدان بالا می برند، ابراز عقیده کرد: تسخیر نخبگان را همین الان هم داریم، اما روز به روز بیشتر می شود، نخبگان یا دولت با مفسدان نیستند اما تسلیم می شوند یا سازش می کنند. می گویند نمی شود کاری کرد. این طور که شد کارها سخت پیش می رود. مفسدان مبارزان را تهدید می کنند؛ مبارزه با فساد را تهدید می کنند. این مرحله خیلی دشوار است. هر مرحله روش خاصی دارد؛ شما اگر بخواهید با فساد سیستماتیک مبارزه کنید باید شبکه ها را قطع کنید و آنها را بکوبید.
وی سومین نوع فساد را فساد یقه سفیدان دانست و گفت: فساد یقه سفیدان تشکل های سازمان یافته، به شکل قانونی حتی نیروهای درحال مبارزه را با خود به انفعال می کشاند. یقه سفیدان عناصری هستند که در محیط اجتماعی آبرومندند و برای خودشان آبرو جمع می کنند،بر خلاف یقه آبی ها که از دیوار مردم بالا می روند، اینها با کت وشلوار و اتوکشیده از دیوار قانون بالا می روند.
رئیس هیأت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت در ادامه توضیح خود در مورد فساد یقه سفیدان، گفت: اولین بار جامعه شناس آمریکایی در سال ۱۹۳۶-۱۹۳۹ این اصطلاح را باز و بیان کرد؛ آدم های خوش آبرو، تحصیلکرده، معمولا از خانواده هایی که آداب معاشرت بلدند، تواضع ریاکارانه نیز یاد می گیرند. و از هر مورد در جای مناسب استفاده و به گونه ای رفتار می کنند که کسی نقش آنها را نفهمد. آنها بلدند رفقای خود را کجا بگذارند که محل عبور پول است. الان برخی از پست های شهرداری سرقفلی دارد، حتی استانداری ها!
