✍️ رحمت‌اله بیگدلی

🔹پناهیان: «پیامبر وضعیتی درست کرده بود که حتی یک رفیق نه برای خودش و نه برای امام علی نمانده بود. فکر نکنیم پیامبر مهربان بود و امام علی خشن و گوشت‌تلخ، پیامبر به‌خاطر گوشت‌تلخی همه را از خود می‌تاراند.»!

🔹رحمت‌اله بیگدلی: والله بالله این نوع سخن‌گفتن در باره رسول خدا(ص) با هر توجیهی هم دروغ و هم توهین‌آمیز است!
از یکی از همسران رسول خدا(ص) پرسیدند: اخلاق پیامبر چگونه بود؟
گفت: اخلاق پیامبر قرآن بود!
و خدای متعال در قرآن کریم در باره اخلاق پیامبرش فرمود:
«إِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ؛
و به‌تحقیق تو بر خُلق عظیمی هستی.»(قلم، ۴)
و فرمود:
«وَمَا أَرْسَلْنَاک إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ؛
وتو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.»(انبیاء، ۱۰۷)
و پس از جنگ اُحُد فرمود:
«فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ؛
پس به [بركت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پيرامون تو پراكنده مى ‏شدند پس از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كار[ها] با آنان مشورت كن…»(آل عمران، ۱۵۹)
و فرمود:
«لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ؛
قطعا براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است‏ شما در رنج بيفتيد به [هدايت] شما حريص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است.(توبه، ۱۲)

🔹در جنگ اُحـُد دنـدان رسول خدا(ص) را بـا سنگ شکستند و چهره مبارکش زخمی و خون‌آلود شد، این حـادثـه بـر اصـحـاب و یـاران حـضـرت بسیار سخت و گران آمد و از او خواستند که کفار و دشمنان را نفرین کند، اما فرمود:
«من برای لعن و نفرین مبعوث نشده‌ام، بلکه من پیامبر رحمت هستم، آن‌گاه دست به دعا برداشت و فرمود: خدایا، قوم مرا هـدایـت کـن؛ زیـرا آن‌هـا نـادان هـستند.»(کنزالعمال، حدیث ۸۱۷۶)

🔹مهربانی، لطافت روح و اخلاق نیکوی پیامبر(ص) در حدی بود که امام صادق(ع) فرمود: روزی رسول خدا(ص) نماز ظهر را با جماعت خواند، مردم بسیاری به او اقتدا کردند، ولی ناگاه دیدند آن حضرت بر خلاف معمول دو رکعت آخر نماز را با شتاب تمام کرد!
مردم از خود می‌پرسیدند: چه حادثه مهمی رخ داده است که پیامبر(ص) نمازش را با شتاب تمام کرد؟!
پس از نماز از پیامبر(ص) پرسیدند:
«چه شده که شما این‌گونه سریع نماز را با حذف مستحبات به پایان بردید؟!»
پیامبر(ص) فرمود:
«اَمَا سَمِعتُم صُراخَ الصَّبِیِّ؛
آیا شما صدای گریه کودک را نشنیدید؟!»(کافی، ج۶، ص۴۸)
معلوم شد که کودکی در چند قدمی محل نمازگزاران گریه می‌کرده و کسی نبوده که او را آرام کند، صدای گریه او دل مهربان پیامبر(ص) را به‌درد آورده و از این‌رو نماز را با شتاب تمام کرده است تا کودک را نوازش کند و از آن وضع بیرون آورد!

🔹آیا انصاف است که برای توجیه اخلاق تندِ خودتان به صاحب چنین روح و اخلاق لطیفی گوشت‌تلخ بگویید؟!

دیدگاهتان را بنویسید