پاسخ حمیدرضا جلائی پور به انتقادات عباس عبدی از بیانیه «روزنه گشایی»: اعتنایی به «واقعیت» هم بکنید/ آیا تحریمها و تهدیدهای بیشتر علیه ایران که از جمله با مصادرهٔ معنای کاهش مشارکت انتخاباتی انجام میشود هم نباید جایی در محاسبات مصلحان داشته باشد؟
بخشهایی از نقد جلاییپور به مصاحبه عباس عبدی که در روزنامه اعتماد منتشر شده است:
🔹بخش بزرگی از مصاحبه دوست عزیزم مهندس عبدی از جنس کنایههای بعضا غیرمنصفانه و تحقیرآمیز و مبتنی بر اطلاعات اشتباه و نقدهای شخصی و غیرراهبردی است که خیری در طرح یا پاسخ به آنها نیست. اما چند نکتهٔ مهم نقد ایشان به نظرم ارزش پرداختن و ادامهٔ گفتگو دارد.
🔹به نظر میرسد یکی از تفاوتهای تحلیل امضاکنندگان با ایشان برآوردشان از هزینههای مسیر ۹۸ تا امروز برای ایران است.
🔹اما از ایشان که تلویحا نگران مصادرهٔ معنای رأی ما توسط خالصسازان است میپرسم آیا همین نگرانی را نسبت به مصادرهٔ معنای رأی ندادن ما توسط ترامپ و نتانیاهو و ائتلاف ایرانستیزان و براندازان خشونتگرا هم دارد؟
🔹آیا تحریمها و تهدیدهای بیشتر علیه ایران که از جمله با مصادرهٔ معنای کاهش مشارکت انتخاباتی انجام میشود هم نباید جایی در محاسبات مصلحان داشته باشد؟
🔹آیا تقویت حد وسط سیاسی و پرهیز از قطبیسازیای که میتواند به خشونت و امتناع توافقهای ملی گشایشگر بیانجامد، با رأی روزنهگشا و اعتراضی بهتر حاصل میشود یا رای ندادنی که فورا به نفع ایرانستیزان و براندازان خشونتگرا فاکتور میشود؟
🔹صرف نظر از جنگ روایتها و تلاشها برای مصادرهٔ معنای رای دادن یا ندادن،خود انواع رأی دادن هم «واقعیت»های متمایزی نیستند؟ آیا همین استقبال بخشی از اصولگرایان میانهروتر از این بیانیه و در گرفتن گفتگوهای سازنده در رسانههایشان با حضور اصلاحگرایان خودش نوعی روزنهای که گشوده شد نیست؟
🔹خود مهندس عبدی که به درستی منتقد الگوی صرفا روایتمحور دربارهٔ رای دادن است، بهتر نبود که در انشعابی خواندن امضاکنندگان صرفا روایتمحور نباشد و اعتنایی به «واقعیت» هم بکنند؟
🔹اصلاحجویان اگر در توافقسازی مهارت داشتند، از هاشمی موتلف میساختند نه اینکه تخریبش کنند، در مجلس دهم با میانهروها ائتلاف میساختند و دستاوردهایشان افزوده میشد به جای اینکه میانهروها را به سمت پایداری برانند، در حمایت از روحانی اصول ائتلاف باپرنسیب را رعایت میکردند و چک سفیدامضا نمیدادند، بیش از اکنون نگران تداوم مسیر ۹۸ تا امروز میبودند و بیش از امروز دغدغهٔ معکوسسازی روند و روزنهگشایی داشتند.