✍🏻مجيد سعيدي——- بدون آنكه قصد نفي عملكرد خوب و موثر و البته كارآمديحيي گل محمدي را در پرسپوليس داشته باشم ، بايد اعتراف كنم؛ از روزيكه اوسمار جايگزين آقا يحيي شده ،سرعت بازي سرخ ها بالا رفته و ميزان دوندگي بازيكنان اين تيم چه باتوپ و چه بدون توپ محسوس است.
قصدم مقايسه نيست. چون ويرا زمان يحيي دستيار او بود. حالا وجود اين تفاوت در چيست؟ مشخصا بايد در تفكر دو سرمربي جستجو كرد. در زمان يحيي گل محمدي پرسپوليس خيلي وسط زمين حفظ توپ مي كرد و اصرار به بازي مالكانه و البته برد اقتصادي داشت اما اكنون پرسپوليس با تفكرات اوسمار ميل تهاجم بيشتري براي بازكردن كانال ها جهت تهديد دروازه حريف و رسيدن به گل دارد، بطوريكه در بازي با استقلال اهواز ديديم تا ثانيه هاي پاياني نه تنها ميل به نفوذ وگل زدن داشت ، بلكه ثابت كرد ؛ اولا از باخت بشدت بيزار است و ثانيا به كمتر ازقهرماني راضي نيست .
پرسپوليس با نوعي فوتبالي كه جلوي استقلال اهواز به ويژه در نيمه دوم انجام داد ثابت كرد داراي شخصيت قهرماني است.
هم استقلال اهواز و هم پرسپوليس عصر جمعه طوري بازي كردند كه به ليگ فوتبالمان اميدوار شديم، هرچند هفته هاي پاياني است.
جمعه يك فوتبال ناب ديديم. يك فوتبال زيبا در حد نام پرافتخار ايران.
بازي آنقدر زيبا و جذاب و ديدني و هيجان انگيز بود كه هفته ها ميتوان درباره كيفيت آن سخن گفت.
كاري ندارم كه اخراج هافبك وسط استقلال در باخت اهوازي ها بي تاثير نبود (كه اين هم بخشي از اصول انكار ناپذير و زيبايي ها فوتبال است) اما پرسپوليس نيمه مربيان تيمي بود كه سالها انتظارش را داشتيم؛ آتشين و بي تاب كه آرام و قرار نداشت . به تعبير طرفدارانش فش فشه كه براي بردن و فرار از باخت طوفان به پا كرد.طوفاني ماندگار كه سالها به ياد خواهد ماند.
مثل پرسپوليس- شاهين ومثل گل هاي ايمون زايد به استقلال تهران..!
يادش بخير !!
در آن تيم شاهين حجت شاه نباتي -نصرااله عبداللهي- مهدي دينوراده- مرتضي فنوني زاده-امير نهنگي- قشقايي-محمدصادقي- امير قلعه نوعي- احمد حاج علي گل -محمود پازوكي و كريم باوي بازي مي كردند كه بهترين هاي فوتبال بودند
وپرسپوليس ها هم عبارت بودند از؛ بهروز سلطاني- محمد پنجعلي-سيدعليخاني – كيان طهماسبي-عباس كارگر- ضياء عربشاهي- حميد درخشان- محمد مايلي كهن- غلام فتح ابادي و ناصر محمد خاني

دیدگاهتان را بنویسید