چرا «بامداد خمار» به روایت آبیار تماشایی می‌شود؟
🔹روزنامه آرمان امروز نوشت: رمان «بامداد خمار» نوشته فتانه حاج سیدجوادی (پروین) اولین بار در سال ۱۳۷۴ منتشر شد و نزدیک به یک دهه، بیش از ۳۰۰ هزار نسخه از آن فروش رفت.
🔹چندی است خبر آمده، یک «بانو» آستین بالا زده تا از دل یکی از پدیده‌های فرهنگی دهه هفتاد، یعنی «بامداد خمار»، یک سریال بیرون بکشد: «نرگس آبیار».
🔹می‌توان انتظار داشت، که آبیار، با مهارت خود در فیلمسازی که آن را «تثبیت» کرده و با خلاقیت هنری که آن را به «اثبات» رسانده، رمان محبوب را اصطلاحا «مال خود» کند؛ به این معنی که «بامداد خمار»ی که بسازد، صرفا تصویرگر رمان نخواهد بود و «ارزش افزوده» سینمایی به سبک آبیار را در خود خواهد داشت.
🔹چنان که استاد تقوایی، رمان مرحوم پزشکزاد را «مال خود» کرد و «دایی‌جان ناپلئون» به روایت تقوایی را ماندگار کرد. یا استاد مهرجویی، مهر خود را بر «عزاداران بیل» و «آشغالدونی» ساعدی زد و «گاو» و «دایره مینا» را به گنجینه سینمایی ایران اضافه کرد.
الغرض، «بامداد خمار به روایت آبیار» قطعا دیدنی خواهد بود.
