🔹کالاهای استراتژیک به‌طور سنتی به عنوان کالاهایی با جایگزینی کم یا غیرقابل جایگزینی توصیف می‌شوند، مانند نفت یا مواد معدنی حیاتی برای تولیدات صنعتی.

🔹با این حال، منسر اولسون، اقتصاددان مشهور، استدلال می‌کند که کالاهای بسیار کمی واقعاً استراتژیک هستند. او معتقد بود که اقتصادهای مدرن به جای وابستگی به یک کالا یا زنجیره تأمین خاص، شبکه‌های پیچیده‌ای هستند که در صورت محدود شدن یک منبع، راه‌حل‌های جایگزین با هزینه بیشتر پیدا می‌کنند.

🔹به‌عنوان مثال، بمباران شهر شواینفورت در آلمان در سال ۱۹۴۳ با هدف نابودی تولید یاتاقان‌های توپی حیاتی انجام شد. اما با وجود تخریب کامل کارخانه‌ها، آلمان همچنان به تولید تسلیحات نظامی ادامه داد، چرا که توانست از جایگزین‌های مناسب استفاده کند.

🔹این تجربه و موارد مشابه، مانند تحریم‌های اخیر علیه روسیه و چین، نشان داده‌اند که قطع دسترسی به یک کالای استراتژیک به ندرت منجر به فروپاشی اقتصادی می‌شود.

🔹تحریم‌ها اغلب به اهداف خود نمی‌رسند، چرا که کشورها راه‌های جایگزین برای تأمین کالاها یا ایجاد شراکت‌های جدید پیدا می‌کنند، همان‌طور که روسیه با تحریم‌های غرب پس از حمله به اوکراین مواجه شد و اقتصادش مقاومت نشان داد./دنیای اقتصاد

دیدگاهتان را بنویسید